ادریس بارزانی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۰:
}}
 
'''ادریس بارزانی''' (به کردی: ''ئیدریس بارزانی'') (زادهٔ ۱۹۴۴ -درگذشته [[۳۱ ژانویه]] [[۱۹۸۷ (میلادی)|۱۹۸۷]])، از چهره‌های [[سیاست|سیاسی]] [[مردم کرد|کُرد]] [[عراق]] بود.
 
== زندگی‌نامه ==
'''ادریس مصطفی بارزانی،''' فرزند [[مصطفی بارزانی]] و برادر [[مسعود بارزانی]] بود. وی در سال ۱۹۶۱ با آغاز جنبش [[کردستان عراق]] (شورش ایلول) شروع به کار کرد و بعد از مدتی خود را منتخب حزب در عضویت کمیته مرکزی [[حزب دموکرات کردستان عراق]] به ریاست مسعود بارزانی قرار داد و بعد از آن به عضویت دفتر سیاسی حزب انتخاب شد. در نشست‌های بین انقلابیون کُرد و حکومت وقت بغداد به ریاست [[احمد حسن البکر|احمد حسن بکر]] حضور داشت.
 
در سال ۱۹۷۰ در [[بغداد]] اعلان بیان ۱۱ اذار و [[خودمختاری]] برای [[کردستان]] شد و نیز عضو هیئت کُردها ([[وفد کردی]]) بود. در سال ۱۹۷۵ بعد از پایان پشتیبانی [[محمدرضا پهلوی|شاه]] [[ایران]] و یکسری اتفاقات [[بین‌المللی]] بین دولت‌ها و شکست شورش کُردها با خانواده و کُردهای دیگر عراقی به [[ایران]] پناه آورد، اما مدت زیادی طول نکشید که دوباره شروع کرد{{چه زمانی؟}} و با تشکیل رهبری موقت {{به عربی|قيادة المؤقتة}} در [[عراق]] توانست میدان دفاع را دوباره پر کند.
 
همچنین یکی از رهبران [[کُرد]] بود که توانست همه [[حزب|احزاب]] را به هم نزدیک کند و یک جبهه متحد به نام جبههٔ [[کردستان|کردستانی]] تشکیل دهد.{{نیازمند منبع}}