عشق سیال: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
||
خط ۱۵:
نویسنده در فصل دوم عشق سیال ذیل عنوان «زیروبم جعبهابزار اجتماعی بودن» از آنچه افراد در مدرنیتهی سیال از دست دادهاند سخن میگوید. باومن ابتدا نقش سائق جنسی در حفظ اتحاد جوامع بشری را یادآوری میکند و سپس توضیح میدهد که چگونه از سائق جنسی افسونزدایی شده و اروس به دور از سایر جهات انسانی و در آزمایشگاههای دانشمندان به علم جنسیت فرو کاسته شده و انسانِ بیاروس یتیم مانده است. از سوی دیگر فرزند هم که نتیجهی طبیعی رابطهی جنسی است در جهان امروزین که جهان مصرفکنندگان است خود به ابژهی مصرف و یکی از گرانترین کالاهایی تبدیل شده است که فرد در زندگی خود میخرد. تعارضات و مخاطرات این راه، فرزندآوری را هم به منبع رنج و اضطراب تبدیل و انسان را از لذتی کهن محروم کرده است و انسان ساکن جهان سیال مدرن در نتیجهی این فقدانها نوعی حس عزاداری را تجربه میکند.
[http://trbooks.ir/fa/review/2120/%D8%B9%D8%B4%D9%82-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D9%84%D8%9B-%D9%86%D8%A7%D9%BE%D8%A7%DB%8C%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D8%B1%D9%88%D8%A7%D8%A8%D8%B7-%D8%A7%D9%86%D8%B3%D8%A7%D9%86%DB%8C/</blockquote>] == <ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://trbooks.ir/fa/review/2120/%D8%B9%D8%B4%D9%82-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D9%84%D8%9B-%D9%86%D8%A7%D9%BE%D8%A7%DB%8C%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D8%B1%D9%88%D8%A7%D8%A8%D8%B7-%D8%A7%D9%86%D8%B3%D8%A7%D9%86%DB%8C/|عنوان=مقاله عشق سیال}}</ref>
== همه چیز کالا میشود ==
از نظر باومن، ما در جامعه ای به سر می بریم که حتی اعتراض، نقد و مخالفت و تظاهرات و براندازی نیز بازاریابی می شود و تبدیل می شود به یک محصولی که می شود ارایه اش کرد در شبکه های مختلف تا مردم ببیند و از آن بخرند. یعنی همه چیز تبدیل می شود به یک محصول بازاری. <ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.isa.org.ir/%DA%AF%D8%B2%D8%A7%D8%B1%D8%B4-%D9%86%D8%B4%D8%B3%D8%AA-%D9%87%D8%A7/434-%DA%AF%D8%B2%D8%A7%D8%B1%D8%B4-%D9%86%D8%B4%D8%B3%D8%AA-%D8%AF%D9%81%D8%AA%D8%B1-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86%DB%8C-%DA%AF%DB%8C%D9%84%D8%A7%D9%86/3945-%D8%AF%D8%B1%D8%A2%D9%85%D8%AF%DB%8C-%D8%A8%D8%B1-%D8%AA%D9%81%DA%A9%D8%B1-%D8%A7%D8%AC%D8%AA%D9%85%D8%A7%D8%B9%DB%8C-%D8%B2%DB%8C%DA%AF%D9%85%D9%88%D9%86%D8%AF-%D8%A8%D8%A7%D9%88%D9%85%D9%86|عنوان=انجمن جامعه شناسی ایران}}</ref>
=== آزادی وسوسه کننده ===
<blockquote> اساس بحث مدرنیته سیال این است که ما در عصری زندگی می کنیم که هیچ گونه تشکل اجتماعی شکل نمی گیرد و متبلور نمی شود و به صورت یک نهاد مستمر و محکم در نمی آید و درواقع هیچ چیزی تبدیل به سنت نمیشود. این بحث نزدیک به جمله معروف مارکس در مانیفست است که دورهی مدرن دوره ای است که همه چیز دود می شود و به هوا می رود. همه چیز جاری و در جریان است و هیچ چیز نمی ایستد، از انواع سازماندهی کار که خیلی مهم است و شکل های گردانِش اقتصادی بگیرید تا روابط شخصی آدم ها. همه چیز در این جامعه، مدام در جریان است و اصلا وقفه ندارد. به این دلایل است که باومن نام این وضعیت را مدرنیته سیال می گذارد. چالش اساسی کسانی که در چنین شرایطی زندگی می کنند این است که هیچ چیز شبیه گذشته ی چند روز پیش نیست. این وضعیت یک وضعیت دولبه است، یعنی دو چیز متناقض و پارادوکس. وقتی هیچ چیز مثل گذشته نمی ماند، این همراه خود یک نوع احساس آزاد، احساس مکلف نبودن، پابند نبودن و اسیر نبودن با خودش میآورد. چون خود باومن، در روابط شخصی راجع به این موضوع بحث می کند، اگر این را بیاورم در بحث روابط شخصی، می شود گفت که وقتی که ما روابط پایداری نداریم، یعنی اینکه روابط دوطرفه مثلا روابط بین دوجنس؛ دوستی ها، و حتی ازدواج ها، می توانند خیلی کوتاه باشند، تند تند عوض، جدید و نو شوند، یک نوع تنوعی است که درونش آزادی است. یعنی اینطور نیست که شما فکر کنید، انتخابی که من کردهام، یکبار برای همیشه است و تا آخر عمر، به آن مکلفم و هرچه شد همین است یا سرنوشت من همین بوده است و تمام شد و رفت. مثل آن زن هندی که وقتی شوهرش می میرد، خودش هم باید با آن بسوزد. این جا دیگر تقدیر(fate) تبدیل می شود به عزم(destiny). قسمت به اراده تبدیل می شود و این همراه خود یک نوع آزادی دارد. این آزادی قطعأ وسوسه کننده است و جذابیت دارد، خیلی ها را به سمت خودش می کشاند، خیلی ها این را می پسندند. اما در آن واحد با وجود جنبهی آزادی، جنبه ی دیگری هم دارد که نا امنی (insecurity)است. وقتی شما در شرایطی زندگی می کنید که در هیچ کدام از روابط تان نمی توانید مطمئن باشید که تا کی پایدار می ماند، شما نه به احساسات خودتان اطمینان دارید و نه به احساسات دیگری نسبت به خودتان. مثلا مبنای شکل گیری روابط بین دوجنس در جامعهی جدیدRomantic love )( عشق آزاد است و رابطه ی دو نفر را عشق تبیین می کند و بهترین دلیل برای رابطه ی دونفره است. که افراد به هم میگویند من عاشق تو هستم، ما وقتی احساس امروز را مبنای شکل گیری روابط کنیم، خب از کجا معلوم یک ماه دیگر، طرف مقابل بیاید بگوید من عاشق تو نیستم؟ و گیدنز می گوید که انسان های مدرن انسان هایی اند که می خواهند از تمام مزایای همه چیز بهره مند بشوند و اگر با هیچ کدام از مشکلات و مسائل موجود در این روابط رویارو نشوند دچار چالش و تعارض می شوند. آخر چگونه می شود هم احساس امنیت را داشته باشند و هم احساس آزادی را داشته باشند و مسااله ای هم در زندگی شان پیش نیاید. دلیلش این است که این آدمها مدام درباره ی همه چیز زندگی خود به مشاور مراجعه می کنند. مشاوره هایی در زمینه ازدواج، خانواده ، تحصیلی و به نوعی بازار کار این مشاوران سکه است. این ادم ها می خواهند که راه حل و نقطه ی تعادل را پیدا کنند که چگونه می شود از این آزادی ها بهره ی کامل را برد، ولی هیچ وقت این دو باهم جمع نمی شوند و این است که انسانی که در شرایط مدرنیته زندگی می کند، در واقع این سرنوشت را دارد که اسیر دائمی این اضطراب ها باشه و ممکن است که برای اینکه این روابط را اداره کند در یک مقطع خیلی کوتاهی بتواند تعادل ناپایداری بین آنها ایجاد کند، اما نگه داشتن این تعادل در مدت زیاد عملا ناممکن است. البته ما در جامعه ای زندگی میکنیم که هنوز تفاوت خیلی زیادی با این توصیف هایی که جامعه شناسان غربی از جامعه ی غربی می کنند، وجود دارد. در جامعه ما خیلی واضح است که سنت ها هنوز خیلی قوی اند و خیلی مواقع این تعارض هایی که باومن از آن درمورد انسان غربی حرف میزند، سنت ما اجازه نمیدهد تا این تعارض ها به وجود بیاید یا این تعارض ها را حل می کند.</blockquote>
== منابع ==
{{پانویس}}
|