ماریا پارادو دو بلیدو: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۲۲:
 
لاسرنا در ارتفاعات جنوبی [[کوسکو (شهر)|کوسکو]] مستقر شد، جایی که بعداً به یک سنگر سلطنت‌طلبان تبدیل شد، که نیروهایشان بیشتر از سرخپوستانی تشکیل شده بود که به اجبار در کوسکو سربازگیری شده بودند. لا سرنا نیروهای خود را به مناطق مرتفع مرکزی فرستاد تا «شورشیان» را – کلمه‌ای که برای میهن‌پرستان بکار می‌برد- سرکوب کند. فرماندهی این نیروهای سرکوب را ژنرال خوزه کاراتالا و سرهنگ خوان لوریگا بر عهده داشتند. کاراتالا مسئول سرکوب در مناطق [[استان پاریناکوچاس|پاریناکوچاس]]، [[استان لوکاناس|لوکاناس]] و [[آیاکوچو|هوامانگا]] بود و این کار را بی‌رحمانه انجام می‌داد. تمام روستاها سوزانده و ویران شده و ساکنان آن قتل‌عام شدند. یکی از آن شهرها [[کانگایو]] بود.<ref>{{Cite journal|last=Miranda|first=Jair|date=2018|title=El ascenso social de un bandolero: Cayetano Quirós y la independencia peruana, 1820-1822|url=http://repositorio.pucp.edu.pe/index/handle/123456789/166542}}</ref>
 
کاراتالا مقر مرکزی خود را در شهر هوآمانگا تأسیس کرد. یکی از اهداف او وصل شدن با نیروهای سلطنتی بود که در حال جنک با نیروهای میهن‌پرست در ایکا (ساحل مرکزی) بودند. اما پس از شکست این نیروها در نبرد لا ماکاکونا (نزدیک ایکا)، وی در هوآمانگا باقی ماند و تمام تلاش خود را روی ریشه‌کن نمودن چریک‌های کویروس، که شوهر و فرزندان ماریا پارادو دو بلیدو نیزدر آن فعال بودند، متمرکز نمود.
 
== منابع ==