سازمان اتحاد فداییان خلق ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

پس از انشعاب در اردیبهشت 59۵۹ ، رهبری اکثریت که گام به گام در رفرمیسم و انحلال طلبی پیش میرفت تلاش کرد که به تدریج خط حزب توده را در تشکیلات جا انداخته و زمینه پیوستن به حزب را فراهم کند . ولی کادرها و پایه های تشکیلاتی در برابر آن مقاومت نمودند . در فروردین 1360۱۳۶۰ انشعابی در اکثریت رخ داد . گروه انشعابی که خودرا سازمان چریک های فدایی خلق ( اکثریت – جناح چپ ) نامید ، مرکب از طرفداران سابق اقلیت بود که بر سر مسائلی چون حمایت از جمهوری اسلامی ، وحدت با حزب توده و پیروی از اتحاد شوروی با اکثریت اختلافات سازش ناپذیری داشتند . این گروه در ابتدا به اقلیت نپیوسته بود زیرا اعتقاد داشت زمان مناسبی برای انشعاب نیست .

تحولات پس از 30۳۰ خرداد 1360۱۳۶۰ و حاکم شدن دیکتاتوری و خفقان شدید در جامعه ، دستگیری و اعدام های گسترده ، افت چشمگیر مبارزات توده ای و آغاز عملیات مسلحانه گسترده مجاهدین خلق ، تمایلات آنارشیستی و چپ روانه را در طیف اقلیت تقویت کرد و اختلافات درونی آن را حدت داد .

در آذر 1360۱۳۶۰ در حالی که ایران در بحبوحه یک جنگ داخلی بود ، اقلیت توانست نخستین کنگره فداییان را در تاریخ جناح های فداییان در تهران برگزار کند . اما پیش ازبرگزاری کنگره ، بخشی از اقلیت که تاکتیک های تدافعی و عقب نشینی را مطرح می کردند و با تبلیغ مسلحانه و سازماندهی جوخه های رزمی به صورت یک وظیفه مبرم مخالف بودند ، از اقلیت کناره گیری کرده و سازمان آزادی کار ایران – فدایی را به وجود آوردند و در سال 1364۱۳۶۴ شروع به انتشار نشریه " کار " کرد .

در خرداد 1368۱۳۶۸ ، طی پروسه وحدت میان سازمان آزادی کار ایران – فدایی و سازمان فداییان خلق ایران ، سازمان فدایی – ایران به وجود آمد و با وحدت میان این سازمان و سازمان چریک های فدایی خلق ایران – شورای عالی ، در فروردین 1373۱۳۷۳ ، سازمان اتحاد فداییان خلق ایران بنیان نهاده شد . هم اکنون ارگان این سازمان ، نشریه " اتحاد کار " می باشد .