در ژولای ۱۹۶۱، آرخیپوف به عنوان معاون فرمانده منصوب شد و در نتیجه افسر اجرایی زیردریایی موشک بالستیک کلاس جدید k - ۱۹ شد. پس از چند روز انجام تمرینات از ساحل جنوب شرقی گرینلند، زیردریایی نشت شدیدی را در سیستم خنک‌کننده رآکتور پیدا کرد.. این نشتی منجر به عدم کارکرد صحیح سیستم خنک‌کننده شد. ارتباطات رادیویی نیز تحت‌تاثیر قرار گرفت و خدمه قادر به برقراری ارتباط با مسکو نبودند. آنها سیستم پشتیبانی نداشتند کاپیتان کشتی زاتایف دستور داد که هفت عضو خدمه مهندسی برای جلوگیری از ذوب شدن هسته‌ای به یک راه‌حل برسند. اما چنین راه حلی نیازمند کارکردن افراد در سطوح بالای تشعشع برای دوره‌های بود. آنها در نهایت یک سیستم خنک‌کننده ثانویه ساختند و توانستند از ذوب شدن یک رآکتور جلوگیری کنند. گرچه آنها توانستند راه حلی برای مشکل خود بیابند اما همه ملوان‌ها و خدمه از جمله آرخیپوف آلوده شدند. همه اعضای گروه مهندسین و افسر بخش آنها در عرض یک ماه به علت میزان بالای تشعشع که در معرض آن قرار داشتند کشته شدند. طی سال‌های آتی بسیاری دیگر از افرادی که در این حادثه دخیل بودند پس از این حادثه جان خود را از دست دادند.
