عباس امیرانتظام: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۹:
اما در روایتی دیگر از زبان خود او سه ماه بعد از تأسیس نهضت و عضویت وی در آن با اخذ بورسیه‌ای از فرانسه برای ادامه تحصیل راهی این کشور می‌شود. وی چه در مدت اقامت در پاریس، چه در شهرهای مختلف آمریکا تا سال 1349 هیچ‌گونه فعالیت اجتماعی یا سیاسی نداشته است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=ناگفته‌های انقلاب57،، عباس امیرانتظام ، ص49}}</ref>
 
روابط او با بازرگان از دانشگاه تهران شروع شده بود، زمانی که بازرگان استاد و رئیس دانشکده فنی بود و امیرانتظام دانشجوی وی مورد احترام و اعتماد بازرگان بود و در جریان انقلاب ۱۳۵۷ ایران به عنوان نماینده بازرگان با [[شاپور بختیار]] مذاکره کرد و سرانجام بختیار را متقاعد کرد تا از نخست‌وزیری استعفا بدهد.<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی= امیرانتظام|نام=عباس |کتاب=آن سوی اتهام | ناشر=نشر نی |سال=1379 |شابک=}}</ref>
 
درکتاب نیم‌ قرن خاطره و تجربه، خاطرات مهندس [[عزت‌الله سحابی]] اما میخوانیم: <blockquote>آقای امیرانتظام در خاطرات خود اشاره‌ای به این مطلب نموده است که در سال 57 روزی در خیابان به طور اتفاقی... مهندس بازرگان را دیده است و با هم صحبت‌هایی داشته‌اند و از آن پس با ایشان همکاری نموده است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=نیم‌ قرن خاطره و تجربه، خاطرات مهندس عزت‌الله سحابی، جلد دوم، انتشارات خاوران، پاریس، سال 1392/2013م، صص8-97}}</ref></blockquote>ویو در زمانجریان نخست‌وزیریانقلاب مهدی۱۳۵۷ بازرگان،ایران چندینبه مسئولیتعنوان ازنماینده جملهبازرگان معاونتبا نخست‌وزیری[[شاپور بختیار]] مذاکره کرد و سخن‌گویسرانجام دولتبختیار را برمتقاعد عهدهکرد داشت.تا ایناز امرنخست‌وزیری موجباستعفا اعتراضبدهد.<ref>{{یادکرد وکتاب دلخوری|نام وخانوادگی= حساسیتامیرانتظام|نام=عباس تعداد|کتاب=آن زیادیسوی ازاتهام اعضای| نهضتناشر=نشر آزادینی شد.|سال=1379 |شابک=}}</ref>
 
اما طبق آنچه در کتاب ابراهیم یزدی آمده است، توافق امیرانتظام با بختیار به‌ این شکل بود که آنه تنها در صورتی استعفای بختیار را منتشر کنند که در ملاقات با آقای خمینی وی مأمور تشکیل دولت موقت برای فراهم آوردن زمینه رجوع به آرای مردم شود.<ref name=":2">{{یادکرد کتاب|عنوان=آخرین تلاش‌ها در آخرین روزها، دکتر ابراهیم یزدی، انتشارات قلم، ویرایش دوم، ص316}}</ref>
 
که آقای خمینی در مخالفت با این پیشنهاد اینگونه اظهار میدارد:<blockquote>آن‌چه ذکر شده است که شاهپور را با سمت نخست‌وزیری من می‌پذیرم دروغ است بلکه تا استعفا ندهد او را نمی‌پذیرم چون او را قانونی نمی‌دانم. حضرات آقایان به ملت ایران ابلاغ و اعلام فرمایید که توطئه‌ای است در دست اجرا و از این امور جاریه گول نخورید. من با بختیار تفاهم نکرده‌ام و آن‌ چه سابق گفته است که گفت‌وگو بین او و من بوده دروغ محض است. ملت باید موضع خود را حفظ کنند و مراقب توطئه‌ها باشد<ref name=":2" /></blockquote>وی در زمان نخست‌وزیری مهدی بازرگان، چندین مسئولیت از جمله معاونت نخست‌وزیری و سخن‌گوی دولت را بر عهده داشت. این امر موجب اعتراض و دلخوری و حساسیت تعداد زیادی از اعضای نهضت آزادی شد.
 
آقای سیدمحمدمهدی جعفری یکی از اعضای نهضت در خاطراتش در این زمینه می‌نویسد: <blockquote>آقای امیرانتظام که سخنگوی دولت بود، سخت مورد انتقاد ما بود. ایشان مسائل ابتدایی اسلامی و مکتبی را نمی‌دانست... ما از مهندس بازرگان انتقاد کردیم و گفتیم: شما چرا چنین کسی را به عنوان سخنگوی دولت تعیین کرده‌اید؟ سخنگوی دولت کیست؟ چه سابقه‌ای در مبارزه دارد... امیرانتظام در نهضت مقاومت ملی بود و در اوایل تشکیل نهضت آزادی هم عضو بود، اما بعداً به آمریکا رفت و کار خاصی هم تا انقلاب نکرده بود. پس از مشورت با آیت‌الله طالقانی ما بار دیگر بیانیه‌ای در نقد عملکرد امیرانتظام با امضای نهضت آزادی صادر کردیم و در آن گفتیم که آقای امیرانتظام... اصلاً فرد مناسبی برای سخنگویی دولت انقلاب نمی‌باشد. به دنبال فشار ما مهندس بازرگان ناچار شد امیرانتظام را از معاونت نخست‌وزیری بردارد و به عنوان سفیر ایران در سوئد تعیین کند... پس از مدتی شنیدیم که در سوئد نیز ایشان همان تشریفات دوره سلطنتی را اجرا کرده و مثلاً با کالسکه به حضور پادشاه سوئد بار یافته... ما به هرحال با دولت مهندس بازرگان بر سر آقای امیرانتظام توافقی نداشتیم.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=همگام با آزادی، خاطرات شفاهی دکتر سیدمحمدمهدی جعفری، جلد دوم، نشر صحیفه خرد، سال 1389، صص9-498}}</ref></blockquote>امیرانتظام یکی از مخالفین [[ولایت فقیه]] بود و برای جلوگیری از تصویب ولایت فقیه، طرح انحلال [[مجلس خبرگان قانون اساسی]] را ارائه داد که مورد تأیید بازرگان و اکثریت<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=یادآور|کد زبان=|تاریخ=۴ اسفند ۱۳۹۵|نشانی=http://www.isna.ir/news/92111409768/|عنوان=وعده آب وبرق مجانی}}</ref> قاطع وزرا قرار گرفت، اما با واکنش [[روح‌الله خمینی]] و هوادارانش، به سرانجام نرسید. او هم‌چنین به عنوان سفیر ایران در [[اسکاندیناوی]] و نماینده ویژه رئیس دولت در مذاکره با کشورهای [[اتحاد جماهیر شوروی]] و [[آمریکا]] فعالیت کرده‌است.