مسلماً حفظ وپاسداری از آثار تاریخی یکی از وجایب ملی ومیهنی است که باید به آن توجه جدی صورت گیرد واگر آثار تاریخی به عقاید ومقدسات مردم مربوط شود در آن صورت إهتمام مضاعف را می‌طلبد. همان است که توجه وإهتمامو إهتمام بیش از حد سلاطین تیموری در امر تر میم، تزترمیم، ئینتزئین وکاشی کاری مسجد جامع بزرگ هرات که در عهد سلطنت سلطان غیاث الدین غوری بناء یافته‌است از أهمیت خاص بر خورداربرخوردار است؛ و اما برخی دوستان ترمیم را با إعمار اشتباه گرفته لذا این مسجد بزرگ را به سلاطین تیموری منسوب می‌سازند که اشتباه خیلی بزرگی است. تیموریان افتخارات فر هنگیفرهنگی واجتماعی فراوان دارند و نیاز نیست که گذشته هاراها را هم به پای ایشان ختم کنیم ویا حق یک تمدن را چشم پوشی نمائیم. وبگوئیم. اگر مستقیماً و بدون مقدمه بگوئیم این مسجد در عهد سلاطین تیموری ساخته شده. در آن صورت مر تکب اشتباه وخبط بزرگ شده‌ایم. همانطورکه إعمار این مسجد ومعماری آن قابل افتخار است، کسانیکهکسانی که آن را با این زبیائی منقش ساخته‌اند نیز قابل مباهات و مایه افتخار می‌باشند بنابراین هنر وزحمتی را که تیموریان بخاطر زیباسازی این بنای بزرگ به خرج داده‌اند از هرحیث قابل قدر است. اما سابقه إعمار این مسجد به همین شکل وسیما بر می‌گردد به عهد سلطان غیاث الدین غوری ودیگ برنجی بزرگ در داخل این مسجد نیز از آثار همان وقت است.
