آسکاریس لومبرکوئیدس: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
تمیزکاری و افزودن مطلب و رفرنس برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایش پیشرفتهٔ همراه |
ابرابزار |
||
خط ۱۹:
== ویژگی‌ها ==
آسکاریس‌ها
[[مقعد|مخرج]] عبارت از یک شکاف عرضی است که نزدیک انتهای خلفی در سطح شکمی قرار دارد. انتهای خلفی کرم نر کاملاً خمیده بوده و دارای دو سیخک تناسلی می‌باشد که از سوراخ تناسلی نر واقع در داخل مخرج بیرون می‌آید. کرم ماده راست تر بوده و منفذ تناسلی آن در وسط سطح شکمی و در فاصله ۱٫۳ از انتهای قدامی بدنش واقع است.
== چرخه زندگی ==
[[پرونده:Ascaris_lumbricoides_life_cycle.tif|بندانگشتی|چرخه زندگی آسکاریس در داخل و خارج از بدن انسان
[[میزبان (زیست‌شناسی)|میزبان]] نهایی این کرم فقط [[انسان]] است و انتقال آن، از طریق مسیر دهانی - مقعدی صورت می‌‌گیرد. [[تخم (زیست‌شناسی)|تخم]] کرم در شرایط مطلوب می‌تواند روزها و هفته‌ها در خارج از بدن انسان فعال بماند.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=CDC - Ascariasis - Biology|نشانی=https://www.cdc.gov/parasites/ascariasis/biology.html|وبگاه=www.cdc.gov|تاریخ=2019-07-19|بازبینی=2021-06-03|کد زبان=en-us|نام=CDC-Centers for Disease Control and|نام خانوادگی=Prevention}}</ref> پس از خورده شدن تخم‌ها توسط انسان، تخم‌ها در روده باریک، تبدیل به [[لارو]] می‌شوند. لاروهای رابدیتی فرم پس از بیرون آمدن از تخم، با عبور از دیواره روده، وارد جریان خون شده و بالاخره خود را به [[کبد]] و [[قلب]]، می‌رسانند. این کرم‌های کوچک، سپس وارد [[دستگاه تنفس]] شده و در [[کیسه هوایی|کیسه‌های هوایی]] رها می شوند.<ref>Parasites - Ascariasis. (14 February 2018). Retrieved from https://www.cdc.gov/parasites/ascariasis/biology.html</ref> آن‌ها در [[شش (اندام)|ریه]] موجب [[خونریزی|خونریزی]] و [[التهاب]] می‌شوند و در ریه، [[پوست‌اندازی]] کرده و تکامل می‌یابند. پس از خارج شدن از ریه، وارد حلق شده و با عبور از مری دوباره وارد روده باریک می‌شوند (فاز روده‌ای). آن‌ها بار دیگر در این مرحله، پوست‌اندازی می‌کنند و در این فاز موجب [[سوءتغذیه|سوء تغذیه]] و عارضه ی خطرناک [[انسداد روده]] می‌شوند. کرم‌ها در روده باریک، [[بلوغ جنسی|بالغ]] شده و پس از [[جفت‌گیری]] و [[لقاح]]، شروع به [[تخم‌گذاری]] می‌کنند. کرم ماده می‌تواند روزانه تا 200,000 تخم به‌مدت ۱۲ تا ۱۸ ماه، تولید کند.<ref name="Murray2">Murray, Patrick R.; Rosenthal, Ken S.; Pfaller, Michael A. ''Medical Microbiology'', Fifth Edition. United States: Elsevier Mosby, 2005{{page needed|date=August 2015}}</ref> تخم‌ها طی ده روز پس از دفع از بدن انسان، فعال و عفونت‌زا می‌شوند. تخم‌ها همچنین می‌توانند تا بیش از ۱۰ سال، خارج از بدن انسان و در خاک و محیط‌های نامساعد مقاومت داشته باشند.<ref name="Murray">Murray, Patrick R.; Rosenthal, Ken S.; Pfaller, Michael A. ''Medical Microbiology'', Fifth Edition. United States: Elsevier Mosby, 2005{{page needed|date=August 2015}}</ref>▼
▲[[میزبان (زیست‌شناسی)|میزبان]] نهایی این کرم فقط [[انسان]] است و انتقال آن، از طریق مسیر دهانی - مقعدی صورت
این کرم ممکن است در پاسخ به درمان یا تب، وارد مناطق دیگری از بدن شود. تخم‌های کرم آسکاریس به مواد ضدعفونی‌کننده مقاوم هستند و در کود یا فاضلاب برای ماه‌ها زنده باقی خواهند ماند.
سطر ۳۷ ⟵ ۳۴:
آلودگی با آسکاریس در همه جا دیده می‌شود. بیشترین موارد بیماری، در کشورهای با آب و هوای گرم است. آسکاریس یک عفونت منتقل شونده از راه خاک است. دفع غیر بهداشتی مدفوع و استفاده از کود انسانی دو عامل عمده غیربهداشتی هستند که مسئول بروز آسکاریازیس (عفونت آسکاریس) می‌باشند. کرم آسکاریس بالغ حلقوی استوانه‌ای شکل با انتهای باریک و به اندازه ۱۵ تا ۳۵ سانتیمتر (نر کوچک‌تر از ماده) می‌باشد. عفونت در انسان از طریق خوردن تخم جنین دار موجود در خاک و با خوردن سبزیجات آلوده ایجاد می‌شود. تخم پس از وارد شدن به بدن انسان، در روده باز و لارو آزاد می‌شود. لارو پس از عبور از دیواره روده و سیر مراحل تکاملی خود در [[کبد]]، قلب، ریه‌ها مجدداً به روده بازمی‌گردد و به صورت بالغ در آنجا زندگی می‌کند. کرم بالغ با انسداد مجرای گوارشی یا صفراوی یا با دخالت در تغذیه بیمار، بیماری گوارشی ایجاد می‌کند. وجود کرم بالغ در روده کوچک علائم مبهمی مانند درد شکم و [[نفخ]] ایجاد می‌کند. انسداد روده که بسیار نادر است و حداکثر سن بروز آن ۱ تا ۶ سالگی است، ناشی از توده کرم‌ها در کودکان خیلی آلوده‌است.
* لوازم آلوده: مدفوع انسان تنها مخزن عفونت است.
* میزبان: میزان آلودگی در کودکان زیاد است و کودکان عمده‌ترین پخش‌کننده آلودگی هستند.
سطر ۴۵ ⟵ ۴۱:
== راه انتقال ==
راه انتقال دهانی، از راه خوردن تخم‌های آلوده‌کننده همراه با خوراکی یا آب است. نحوه انتقال بیماری به انسان از دست به دهان است که در آن انگشت‌ها در اثر تماس با خاک آلوده شده‌اند. خوراکی‌هایی که خام خورده می‌شوند مانند سبزی‌ها، آلودگی را منتقل می‌نمایند. راه‌های دیگر انتقال، خوردن خاک آلوده (خاک خواری) و گردوغبار است که می‌تواند در انتشار آلودگی آسکاریس در مناطق کویری نقش مهمی داشته باشد.<ref name="article.tebyan.net"
== پیشگیری ==
* [[شستشوی دست‌ها]] قبل از غذا خوردن
* خودداری از وارد کردن انگشتان به دهان
سطر ۵۴ ⟵ ۴۹:
* راه اندازی سیستم‌های بهداشتی
* استفاده نکردن از کود انسانی در کشاورزی
* شستن دقیق میوه‌ها و سبزی‌ها به خصوص آن‌هایی که به شکل بوته و درختچه هستند و در معرض آلودگی‌های منتقله از مدفوع سگ و گربه هستند مانند خیار، گوجه، کاهو، توت فرنگی و غیره. توصیه شده چند برگ رویی کاهو یا پوست میوه‌هایی مانند هویج هم قبل از مصرف کنده شده و دور ریخته شده و سپس مصرف شوند.<ref name="article.tebyan.net"
== جستارهای وابسته ==
[[آسکاریازیس]]
== منابع ==
{{پانویس|۲}}
* ویکی‌پدیای انگلیسی [
[[رده:انگل]]
| |||