رانه مرگ: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز تصحیح املا |
||
خط ۴:
این نظریه در ابتدا توسط [[سابینا اسپیلراین]] ( شاگرد و مراجع [[کارل یونگ]]) در ۱۹۱۲ پیشنهاد شد. سپس [[زیگموند فروید|فروید]] آن را پذیرفت و در ۱۹۲۰ آن را با کتاب [[فراسوی اصل لذت]] وارد روانکاوی کلاسیک کرد.
در کتاب فراسوی اصل لذت، لیبیدو (عشق و زندگی) در کنار رانه مرگ (پرخاش‌گری و مرگ) دو نیرو و رانه‌ی اصلی روان را تشکیل می‌دهند که در مقابل هم عمل می‌کنند.
== جستارهای وابسته ==
| |||