مشرق‌الاذکار نیلوفر آبی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Ali20 wiki (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Ali20 wiki (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳:
'''لوتوس تمپل''' یا '''معبد نیلوفر آبی''' (Bahá'í Houses of Worship یا Lotus Temple) معبد [[بهائیت|آیین بهائی]] یا [[مشرق الاذکار]] بهائیان در شهر [[دهلی‌نو]] پایتخت [[هندوستان]] است و به عنوان مادر معابد [[شبه قاره هند]] شناخته شده‌است.
معمار این ساختمان یک [[ایران|ایرانی]] بهائی به نام [[فریبرز صهبا]] است که در طرح معماری این بنا از گل [[نیلوفر آبی]] الهام گرفته‌است. این گل در هندوستان نشانه پاکی و روحانیتی است که همواره با عبادت و دیانت توأم بوده‌است.این معبد که جوایز متعددی در زمینه معماری برده‌است در سال ۱۹۸۶ تکمیل شد.<ref>{{cite book|last=Om Gupta|title=Encyclopaedia of India, Pakistan and Bangladesh|publisher=Gyan Publishing House|date=۲۰۰۶|pages=۱۳۹۷|isbn=۹۷۸۸۱۸۲۰۵۳۸۹۲}}</ref>
== معماری مشرق‌الاذکار ==
این ساختمان شامل ۲۷ گلبرگ است که از بتُن سفید ساخته شده و با سنگ مرمر سفید پوشیده شده این سنگ‌ها از یونان خریداری و در ایتالیا برش داده شده‌اند. هر یک از نُه طرف ساختمان سه گلبرگ دارد و نُه در بزرگ به تالار مرکزی به‌ظرفیّت ۱۳۰۰ نفر باز می‌شود. ارتفاع بنا از کف تا بالای ساختمان ۲۷/۳۴ متر و قطر ساختمان ۷۰ متر است و در زمینی به‌مساحت ۶۴/۱۰ هکتار در نزدیکی کاخ ریاست جمهوری هندوستان نشسته‌است.
سطر ۱۰ ⟵ ۹:
این بنای عظیم جدیدترین مشرق اُلاذکار [[بهائیان]] است که در جهان ساخته شده زمین آن در سال ۱۹۵۳ خریداری شده و ساخت آن در سال ۱۹۸۰ شروع و پس از ۶ سال، در ۲۴ دسامبر ۱۹۸۶ به‌اتمام رسیده‌است. در طی بیش از ۲۰ سالی که از عمر این بنا می‌گذرد بیش از ۵۰ میلیون نفر از آن دیدن کرده‌اند و گاه در هنگام تعطیلات مملکتی هند، تعداد بازدیدکنندگان به یکصد هزار نفر در یک روز بالغ شده‌است.<ref>[http://www.pilgrimage-india.com/north-india-pilgrimage/bahai-temple.html Bahai Temple - pilgrimage-india.com]</ref><ref>[http://www.delhicapital.com/monuments-in-delhi/lotus-temple.html Lotus Temple in Delhi: A Remarkable Architecture]</ref>
هندوستان با جمعیتی بین ۱٬۷ تا ۲٬۲ میلیون نفر بهایی بزرگترین جمعیت پیروان این آیین در جهان به‌شمار می‌آید. در این بنا به ندرت مناسکی ویژه بهائیان انجام می‌شود و همه می‌توانند با هر اعتقادی با سکوت به تفکر و مناجات بپردازند. انجام مراسم مذهبی و سخنرانی در سالن اصلی ممنوع است و اغلب مردم هندوستان از هر مذهب و طایفه‌ای آن‌را محترم می‌شمارند.<ref>Source: Year
== وقایع پیرامون ==
| |||