هرات: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایش پیشرفتهٔ همراه
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایش پیشرفتهٔ همراه
خط ۱۱۷:
[[پرونده:Ancient Khorasan highlighted.jpg|بندانگشتی|چپ|نام مناطق در طول [[خلافت]]]]
در اواسط قرن هفتم{{r|Romano|page=۱۸}}{{رچ}}(۶۴۲–۸۷۰) و در [[حمله اعراب به ایران]]، [[مسلمان|مسلمانان]] عرب، امپراتوری [[ساسانی]] را در جنگ‌های [[جنگ ولجه|ولجه]]، [[جنگ نهاوند|نهاوند]] و [[جنگ قادسیه|قادسیه]] شکست دادند.{{r|LC}} [[اعراب]] سپس به سوی شرق سرزمین [[ایران]] حمله‌ور شده و در سال ۶۴۲ شهر [[هرات]] را تسخیر کردند {{r|Britannica}}
 
{{نقل قول|ارتش‌های عرب که پرچم اسلام را حمل می‌کردند، از سوی غرب برای شکست [[ساسانیان]] در ۶۴۲ پس از میلاد آمدند و پس از آن با اطمینان به سوی شرق رهسپار شدند. در حاشیه غربی منطقه افغانستان شاهزادگان هرات و سیستان حکومت را به اعراب واگذار کردند، اما در شرق، در کوه‌ها و در شهرهایی که فقط شورشی در آن‌ها برگزار شده بود، پس از ترک ارتش اعراب، به عقاید پیشین خود بازگشتند. خشونت و آزمندی اعراب باعث تولید چنین ناآرامی شد، با این حال هنگامی که قدرت پایانی خلافت آشکار شد، حاکمان بومی یک‌ بار دیگر، خود را مستقل کردند. در این میان، [[صفاریان]] از سیستان در منطقه افغانستان کمی درخشیدند. بنیانگذار متعصب این سلسله، شاگردی از یک مسگر ''یعقوب بن لیث صفاری''، از پایتخت خود از زرنج در ۸۷۰ میلادی بیرون آمده و با نام اسلام به سوی شهرهای [[بست]]، [[قندهار]]، [[غزنی]]، [[کابل]]، [[بامیان]]، [[بلخ]] و [[هرات]] تاخت و تاز کرد.{{r|Dupree}}||}}—<small>[[:en:Nancy Hatch Dupree|نانسی هچ داپری]]، ۱۹۷۱</small>
 
هرات زیر سلطه [[طاهریان]] که اولین حکومت نیمه مستقل تحت قلمرو [[خلافت عباسی]] بود. در ابتدا پایتخت طاهریان [[هرات]] بود اما بعدا به [[نیشابور]] انتقال پیدا کرد, [[طاهریان]] کنترل هرات را تا ظهور [[صفاریان]] بدست داشتند. موسس [[صفاریان]], [[یعقوب لیث|یعقوب لیث صفاری]] شروع به تصرف سرزمین های اطراف خود در ٨۶٢ نمود, تا در ٨۶٧ و دوباره در ٨٧٢, موفق به تسخیر هرات شد. در ٨٧٣, [[صفاریان]] موفق به بیرون راندن [[طاهریان]] از خراسان شدند.