بوم‌روستا: تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده:004A_mwuerfel.jpg|بندانگشتی|بوم روستایبوم‌روستای سیبن لیندن]]

[[پرونده:PA120016.JPG|چپ|بندانگشتی|خانه‌ای با بام سبز و سازگار با محیط زیست در بوم روستایبوم‌روستای فیندهورن مجهز به پنل خورسیدی]]

[[پرونده:Tallebudgera_Mountain_from_Currumbin_Ecovillage_at_Currumbin_Waters,_Queensland.jpg|بندانگشتی|کوه تلباجرا و باغچه سبزیجات در بوم روستایبوم‌روستای کورمبین، کوئینزلند، ۲۰۱۵]]

'''بوم روستابوم‌روستا''' یا روستاهای'''روستای پایدار''' جوامعیاجتماعی هدفمند هستنداست که در پی پایداری بیشتر اجتماعی، اقتصادی و زیست‌محیطی می‌باشنداست. اغلب این روستاها جمعیتی بین ۵۰ تا ۱۵۰ نفر دارند، هرچند برخی از آنها کوچکتر و برخی نیز جمعیتی بالغ بر ۲۰۰۰ نفر متشکل از مجموعه ای از جوامع کوچکتر دارند. این روستاها بعضاً با کمک افراد، خانواده‌ها و گروه‌های کوچکی رشد کرده‌اند که خود ساکن روستاهای مذکور نیستند، اما در این جوامع فعالانه مشارکت دارند.

[[هسته مرکزی]] بوم روستاهابوم‌روستاها ارزش‌های مشترک زیست‌محیطی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی-معنوی می‌باشد. ساکنین این روستاها در جستجوی راهکارهای جایگزین برای روندهای مخرب فعلی در حوزه‌های [[تولید برق]]، استفاده از منابع آبی، روش‌های [[حمل و نقل]] و مدیریت زباله و به تبع آن، تغییر در نظام اجتماعی بزرگتری هستند که عامل و حامی این رویکردهاست. بسیاری از این افراد انقراض شکل‌های سنتی اجتماعات انسانی، شیوه‌های پر اسراف و مصرف گرایانه زندگی، تخریب زیستگاه‌های طبیعی، پیشروی شهرها در فضاهای روستایی، کشاورزی صنعتی و اتکای بیش از اندازه به [[سوخت‌های فسیلی]] را از جمله رویکردهایی می‌دانند که برای پیشگیری از فجایع طبیعی و ایجاد یک زندگی غنی انسانی مستلزم تغییرند.

در سال ۱۹۹۱ رابرت گیلمن تعریفی از روستاهای پایدار ارائه کرد که به عنوان عرف پذیرفته شده این روستاها شناخته شد. او بوم روستابوم‌روستا را این‌گونه تعریف کرد:

اشتیاق امروزی برای اجتماعات نوین انسانی در جنبش‌های اشتراکی دهه ۶۰ و ۷۰ میلادی شدت گرفت و تا میانه دهه ۸۰ با جنبش خانه‌های اشتراکی و سایر جنبش‌های جوامع دگر اندیش سامان بهتری یافت. سپس در سال ۱۹۹۱ رابرت گیلمن و دایان گیلمن مطالعه ای آینده نگر تحت عنوان «بوم روستاهابوم‌روستاها و جوامع پایدار» را برای مؤسسه گایا تراست به رشته تحریر درآوردند که در آن موضوعات مرتبط با محیط زیست و زندگی اشتراکی در یک مجموعه گردآوری شده بودند.

جنبش روستاهای پایدار در کنفرانس سالانه پاییزه فیندهورن در اسکاتلند در سال ۱۹۹۵ اعلام موجودیت کرد. نام این گردهمایی "بوم روستاهابوم‌روستاها و جوامع پایدار" بود. بنا به گفته راس جکسن "گویی نغمه ای نواخته شد که در همه جا شنیده شد. بدین ترتیب اصطلاح "بوم روستاًبوم‌روستاً وارد دایره لغات متفکرین فرهنگی شد. بعد از این گردهمایی، بسیاری از جوامع هدفمند من جمله فیندهورن خود را بوم روستابوم‌روستا نامیدند و بدین ترتیب جنبشی جدید پا به عرصه وجود گذاشت. "شبکه جهانی بوم روستاهاًبوم‌روستاهاً که توسط ۲۵ نفر از شرکت کنندگان در این گردهمایی شکل گرفته بود توانست صدها پروژه کوچک با اهداف مشابه را در سرتاسر جهان به هم وصل کند که پیش ازاین بدون اطلاع از وجود یکدیگر فعالیت می‌کردند. مؤسسه گایا تراست در دانمارک هزینه‌های پنج سال اول این شبکه را تقبل کرد. هم اکنون روستاهای پایدار در بیش از ۷۰ کشور جهان و شش قاره وجود دارند.<ref name="Inside">Taggart, Jonathan (Nov-Dec, 2009).</ref>

قواعد بنیادین روستاهای پایدار را می‌توان در فضاهای شهری و روستایی و همچنین در [[کشورهای در حال توسعه]] و توسعه یافته پیاده کرد. طرفداران این [[سبک زندگی]] در جستجوی شیوه‌هایی پایدار (همچون سادگی خودخواسته) هستند که در آن ساکنین هر منطقه حداقل داد و ستد را با محیط خارج از اقلیم خود داشته باشند. همچنین برخی از آنها در جستجوی استقلال کامل از زیرساخت‌های موجود در جوامع کنونی فعلی هستند، هرچند برخی دیگر (خصوصاً در نزدیکی جوامع شهری) تعامل بیشتری با زیرساخت‌های فعلی دارند. اساس بوم روستاهابوم‌روستاها را [[کشاورزی ارگانیک]]، [[کشاورزی پایدار]] و رویکردهایی مشابه تشکیل می‌دهند که باعث بهبود چرخه زیست‌محیطی و [[تنوع زیستی]] بیشتر می‌گردد.

ساکنین بوم روستاهابوم‌روستاها (چه در نزدیکی فضاهای شهری و چه در نواحی کاملاً روستایی) ارزش‌های جمعی و زیست‌محیطی را با رویکردهایی قاعده مند (همچون کشاورزی پایدار) می‌آمیزند تا به پایداری برسند.

جاناتان داوسون، مدیر سابق شبکه جهانی روستاهای پایدار در کتاب سال ۲۰۰۶ خود با عنوان بوم روستاهابوم‌روستاها: مرزهای جدید برای پایداری پنج اصل را به عنوان اصول بنیادی روستاهای پایدار معرفی می‌کنند که عبارتند از: