سینمای آمریکا: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۵۷:
سینمای مستقل آمریکا بیشتر بعد از دهه ۶۰ حضور پیدا کرد. پیش از آن استودیوهای هالیوودی اجازه نمیدادند که کارگردانان فیلمهای خودشان را بسازند و شدیداً بر فیلمها احاطه داشتند. کسانی مثل [[جان فورد]] و [[آلفرد هیچکاک]] نمیتوانستند که فیلمهای خودشان را تدوین کنند چون تهیهکننده بر آنها اعمال نظر میکرد.
اما بعد از دهه ۶۰ و ظهور مکاتب گوناگون در هنر و همچنین تغییر علاقه مردم و جوانان به فیلمهایی که فرهنگ عامه داشتند باعث شد که تهیهکنندگان هالیوودی هم به فیلمهای مستقلتر بیشتر توجه کنند؛ و اینجا بود که کارگردانان جوان و نوجویی مثل [[اسپیلبرگ]]، [[اسکورسیزی]]، [[فرانسیس فورد کوپولا|کاپولا]] و [[برایان دی پالما|دیپالما]] هم بتوانند که فیلمهای موردعلاقه خودشان را بسازند و تهیهکنندگان هالیوودی هم به آنان توجه ویژهای بکنند.
البته کارگردانانی مانند [[اندی وارهول]] یا کاساویتس زیر بار [[سیستم استودیویی]] نرفتند و خودشان همچنان مشغول فیلمسازی شدند. بیشتر دلیل حضور سینمای مستقل در بخش سکس و اروتیک بود. چون دیگر تابوها در هالیوود و آمریکا شکسته شده بود و مردم این مسائل را راحتتر درک میکردند و در واقع سکس موتور جلوبرنده سینمای آمریکا شد.
|