شجره‌نامه: تفاوت میان نسخه‌ها

از آن‌جا که هر فرد دارای یک تاریخ تولد و یک تاریخ مرگ است، یا فرمان‌روایان برای مدتی معین حکم‌روایی می‌کنند، تبارنامه آسان‌ترین راه برای نشان دادن ترتیب افراد، فرمان‌روایان و حاکمان است. واژه [[سلسله]] به معنی زنجیر، بر اساس تبارنامه برای پادشاهانی استفاده می‌شود که مانند حلقه‌های زنجیر با یک‌دیگر مربوط و متصل هستند. این ارتباط و اتصال، در تبارنامه، نمود می‌یابد.

 

 

تبارنامه‌ها ممکن است درست نباشند؛ به ویژه در مواردی که گذشت زمان و مرور ایام باعث فراموش شدن نام‌های افراد یک خاندان می‌شود. تبارنامه‌های جعلی، تبارنامه‌هایی هستند که در آن شخص خود را به دروغ به خاندان بزرگی منتسب کرده‌است؛ مثلاً [[صفویان]] خود را به [[موسی پسر جعفر]] منتسب می‌کردند. در بعضی از دوران‌ها نیز که فرهنگ رایج حکومت را حق کسان خاصی می‌دانسته‌است، این تحریف در تبارنامه‌ها روی می‌داده‌است. گاه نیز برای اتحاد بین خانواده‌ها، دو قبیله ادعا می‌کرده‌اند که نیای آن‌ها یکی‌است. تبارنامه‌های اساطیری، تبارنامه‌هایی هستند که شواهد تاریخی صحت و درستی آن‌ها را تأیید نمی‌کند؛ مثلا این که [[اسحق]] پسر [[ابراهیم]] یا [[اسفندیار]] پسر [[گشتاسب]] بود.