رامشدگی جزیرهای: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
ویکی سازی برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۲:
'''رام شدگان جزیرهای''' بسیاری از [[گونه (زیستشناسی)|گونههای]] جانوری تمایل به زندگی در [[جزیره|جزیرههای]] دوردست و منزوی دارند. چرا که در جزیره ها توان شکارچیها بویژه شکارچیان و [[درندگی|درندگان]] بزرگ کم میشود. در حقیقت این امر به دلیل «ساده زیستی محیطی» است و همچنین با ضعیف شدن و یا از بین رفتن درندگان بزرگ ویژگی های دفاعی و [[سازگاری (زیستشناسی)|سازگاری]] سایر جانوران نیز دست خوش تغییر میشود. چرا تحدیدهای پیشین از میان رفته است. برای مثال همین شیوه [[فرگشت]] در [[غاز هاوایی]] نیز مشاهده میشود.اما اگر [[پستانداران]] یا سایر شکارچیان درنده از محیط دیگر وارد جزیره منزوی شوند جانوران بومی چون بخش اعظم ویژگیهای دفاعی خود را در [[فرگشت]] از دست دادهاند در خطر [[انقراض]] قرار میگیرد. دانشمندان براین باورند که دلیل انقراض پرنده [[دودو]] نیز همین دلیل بوده که با ورود پستانداران بزرگ ([[انسان|انسانها]]) بیدفاع مانده و به راحتی شکار شده است.
در یک مقایسه در میان ۶۶ گونه [[مارمولک]] اثبات شد مارمولکهایی که در محیطی منزوی دور از انسانها زندگی و رشد کردهاند، در مواجهه با انسان به آنها بیشتر نزدیک میشوند و ترس کمتری از انسانها دارند اما سایر مارمولکها که در محیطی غیر منزوی زیست کردهاند به انسانها نزدیک نمیشوند<ref>{{cite journal |last1=Cooper |first1=W. E., Jr. |first2=R. A. |last2=Pyron |author3-link=Theodore Garland, Jr. |first3=T., Jr. |last3=Garland |year=2014 |title=Island tameness: living on islands reduces flight initiation distance |journal=Proceedings of the Royal Society B |volume=281 |number=1777 20133019 |doi=10.1098/rspb.2013.3019|doi-access=free }}</ref>. به گفته نویسندگان، [[چارلز داروین]] براین باور بود که رفتار فرار در جایی که شکارچیان در جزایر دور افتاده نادر یا غایب باشند، پایینتر است زیرا پاسخهای فرار غیرضروری از نظر زمان و انرژی هزینه بر هستند. این پدیده نه تنها در جانوران بلکه در [[گیاهان]] هم وجود دارد برای مثال گیاهانی که در محیطی منزوی دور از [[گیاهخواران]] وجود دارند در بخشهای مختلف آنها [[
== منابع ==
|