واژگان «کران»، «کرانه» و «کنار» همگی برگرفته از [[زبان پارسی میانه|پارسیگ]] هستند که به ترتیب '''کَران''' ({{Lang-pal|}}karān-kl'n)، '''کَنارَگ''' ({{Lang-pal|}}kanārag-k'nlk) و '''کَنار''' ({{Lang-pal|}}kanār-k'nl) میباشند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=فرهنگ کوچک مکنزی|زبان=پارسیگ - انگلیسی - فارسی|کوشش=د. مکنزی}}</ref>. همچنین واژه کران در زبانهای [[زبان سغدی|سغدی]]<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=فرهنگ سغدی - فارسی - انگلیسی|کوشش=بدرالزمان قریب}}</ref> ({{Lang-sog|}}kirān-kyr'n) و [[زبان پارتی|پهلوانیگ]]<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=فرهنگ واژگان پارسی میانه مانوی و پهلوانی مانوی}}</ref> ({{Lang-xpr|}}karān-kr'n) نیز بازتاب یافتهاند.