حس‌آمیزی (آرایه ادبی): تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ابرابزار، ویرایش و تصحیح (جزئی) |
Heydarisani (بحث | مشارکت‌ها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱:
'''حس‌آمیزی''' {{به انگلیسی|Synesthesia}} در [[آرایه‌های ادبی]]، آمیختن دو یا چند حس است در کلام؛ به گونه‌ای که ایجاد موسیقی معنوی به تأثیر سخن بیفزاید. عبارت‌هایی چون «خبر تلخ»، «قیافه بانمک» نمونه‌هایی از حس‌آمیزی در [[ادبیات عامیانه]] است که در آن‌ها حس [[شنوایی]] و حس [[بینایی]] با حس [[چشایی]] آمیخته شده‌است. نقطه اوج حس‌آمیزی در شعر فارسی، اشعار [[بیدل دهلوی]] و [[صائب تبریزی]] و
* این بیت از بیدل از نمونه‌های حس‌آمیزی است.
{{شعر}}{{ب|شمع روشن می‌توان کرد از صدای عندلیب|رنگ‌ها خفته‌است اینک در نوای عندلیب}}{{پایان شعر}}
* در این بیت [[حافظ]] از شنیدن برای حس بویایی استفاده می‌کند:
{{شعر}}{{ب|بوی بهبود ز اوضاع جهان می‌شنوم|شادی آورد
* یا در این بیت [[حافظ]] به‌جای استفاده از شنیدن صدای عشق آن را می‌بیند:
| |||