لئوناردو دی‌کاپریو: تفاوت میان نسخه‌ها

}}

}}

 

دی‌کاپریو در لس آنجلس متولد شد و حرفهٔ خود را در اواخر دههٔ ۱۹۸۰ میلادی با حضور در آگهی‌های تلویزیونی آغاز کرد. در اوایل دهه ۱۹۹۰، او در مجموعه‌های مختلف تلویزیونی مانند طنز موقعیت ''[[پدر و مادری (مجموعه تلویزیونی ۱۹۹۰)|پدر و مادری]]'' نقش‌های طولانی‌مدتی را ایفا کرد. دی‌کاپریو نخستین نقش مهم سینمایی خود را در نقش [[توبیاس وولف|توبیاس «توبی» وولف]] در ''[[زندگی این پسر]]'' (۱۹۹۳) ایفا کرد. او برای ایفای نقش مکمل پسری با معلولیت به نام آرنی گریپ در ''[[چه چیزی گیلبرت گریپ را آزار می‌دهد]]'' (۱۹۹۳) تحسین منتقدان را برانگیخت و نخستین نامزدی‌های دریافت [[جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد|جایزهٔ اسکار]] و [[جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش مکمل مرد|جایزهٔ گلدن گلوب]] را دریافت کرد؛ در ۱۹ سالگی، او به [[List of oldest and youngest Academy Award winners and nominees|هفتمین شخص جوان]] نامزد دریافت جایزهٔ اسکار در دسته‌بندی بهترین بازیگر نقش مکمل مرد تبدیل شد. او با ایفای نقش در حماسی عاشقانه ''[[تایتانیک (فیلم ۱۹۹۷)|تایتانیک]]'' (۱۹۹۷) به بازیگری با شهرت جهانی تبدیل شد؛ ''تایتانیک'' در آن زمان پرفروش‌ترین فیلم جهان شد. پس از چندین فیلم ناموفق در زمینهٔ تجاری، دی‌کاپریو در سال ۲۰۰۲ در دو فیلم موفق نقش‌آفرینی کرد: در درام جنایی زندگی‌نامه‌ای ''[[اگه می‌تونی منو بگیر (فیلم ۲۰۰۲)|اگه می‌تونی منو بگیر]]'' و درام تاریخی ''[[دارودسته‌های نیویورکی]]'' که این فیلم [[Martin Scorsese and Leonardo DiCaprio|نخستین همکاری]] او با کارگردان [[مارتین اسکورسیزی]] بود.