گیلگمش: تفاوت میان نسخه‌ها

درحماسه، گیلگمش «دو سوم خدایی و یک سوم فانی» معرفی می‌شود.{{sfn|Powell|2012|page=339}} در ابتدای شعر، گیلگمش حاکمی بی‌رحم و ستمگر توصیف می‌شود.{{sfn|Black|Green|1992|page=89}}{{sfn|Powell|2012|page=339}} این بخش چنین معنا شده که او یا همه‌ی زیردستان خود را به کار اجباری وامی‌داشته{{sfn|Black|Green|1992|page=89}} و یا بهره‌برداری جنسی از آنها می‌کرده است.{{sfn|Black|Green|1992|page=89}} برای مجازات ستمگری گیلگمش، [[آنو]] انسانی وحشی ([[انکیدو]]) را خلق می‌کند.{{sfn|Black|Green|1992|pages=89–90}} پس از آن‌که «روسپی مقدسی»<ref group="و" dir=ltr>Sacred Prostitute</ref> به نام شمهات، انکیدو را رام می‌کند؛ او برای مقابله با گیلگمش به اوروک می‌رود.{{sfn|Black|Green|1992|page=90}} در لوح دوم، دو مرد کشتی می‌گیرند، و گرچه در پایان گیلگمش پیروز می‌شود،{{sfn|Black|Green|1992|page=90}} چنان تحت تاثیر قدرت و سرسختی حریفش قرار می‌گیرد که آن دو دوست صمیمی می‌شوند.{{sfn|Black|Green|1992|page=90}} در متن‌های نخستین سومری، انکیدو خدمتکار گیلگمش است،{{sfn|Black|Green|1992|page=90}} ولی در ''حماسه‌ی گیلگمش'' آن دو همراهانی برابر هستند.{{sfn|Black|Green|1992|page=90}}