شهرستان کنگاور: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ویرایش 5.211.45.181 (بحث) به آخرین تغییری که Meysam انجام داده بود واگردانده شد برچسب: واگردانی |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: برگردانده‌شده ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۱۵:
|جمعیت = ۷۶٬۲۱۶ نفر (۱۳۹۵)
|مذهب = [[شیعه]]
|زبان = کردی
|مساحت =
|میانگین‌دما =۲۳
خط ۲۸:
}}
'''شهرستان کَنگاور''' (به کردی: که‌نگه‌وه‌ر) از شهرستان‌های [[استان کرمانشاه]] [[ایران]] است.
نام شهرستان کنگاور به معنی آتشگاه است کنگ به معنی جا و مکان و آور«ئاگر» در زبان کردی به معنای آتش است .
مرکز این شهرستان شهر [[کنگاور]] است. این شهرستان قدیمی در کنار معبد [[نیایشگاه آناهیتا|آناهیتا]] ساخته شده و قدمت آن به دوران اشکانیان می‌رسد. رونق این معبد در سفرنامه‌های راه غربی ابریشم زبانزد بوده‌است. شاید یکی از دلایلی که معبد در اینجا ساخته شده این باشد که شهر کنگاور دارای چشمه‌های آب زیادی است.
دین ۶۰ الی ۷۰ درصد مردم کنگاور اسلام شیعه است
و باقی از اهالی یارسان هستند که در این شهر ساکنند.
زبان مردم کنگاور کردی به گویش [[کلهری]] است همچنین ایل ترکاشوند که در این شهر ساکنند به کردی لکی سخن می‌گویند.
کنگاور دارای چشمه‌های آب فراوان و همچنین دشت‌های حاصل‌خیزی می‌باشد. از روستاهای آباد این شهر [[فش|روستای فش]] و روستای [[قارلق بزرگ]] خزل غربی دهلر چشمه درازه سلطان آباد عباس آباد کرماجان است. حکومت این شهر در زمان قاجار به [[ساری اصلان]] سپرده شد. عمارت ساری اصلان در مرکز شهر کنگاور همچنان پابرجا است.<ref>کتاب سبز (بانک اطلاعات استان کرمانشاه)، سید ضیاء الدین خرمشاهی، کانون تبلیغاتی دالاهو، دی ۱۳۷۵، صفحهٔ ۴۶۸</ref><ref>[http://encyclopedia.farlex.com/Kermanshah+City دانشنامه فارلکس] بازدید ۱۶ اوت ۲۰۱۰</ref>
| |||