جمهوری مهاباد: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز بازگردانی دستی به دلیل خرابکاری (پاک کردن سرود حکومت مهاباد)
برچسب: واگردانی دستی
Sinazarean (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷۲:
'''جمهوری مهاباد''' {{به کردی|کۆماری مه‌هاباد}}<ref>{{یادکرد وب|عنوان=Kurdistan Republic of Mahabad|نشانی=https://web.archive.org/web/20060317103140/http://i-cias.com/e.o/kurdistan_republic.htm|وبگاه=web.archive.org|تاریخ=2006-03-17|بازبینی=2021-03-12}}</ref> نام سیاسی یک جمهوری خودمختار در شمال غربی [[ایران]] بود که سه شنبه، ۲ بهمن ۱۳۲۴ (برابر با ۲۲ ژانویه ۱۹۴۶) به فرمان رهبر [[اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی|اتحاد جماهیر شوروی]] یعنی [[ژوزف استالین]] تشکیل شد<ref>{{یادکرد وب|عنوان=فرمان استالین: 'فرقه دموکرات آذربایجان' ایجاد شود|نشانی=https://www.radiofarda.com/a/fk-fergheh-e08/27414208.html|وبگاه=رادیو فردا|بازبینی=2021-03-12|کد زبان=fa}}</ref><ref>{{یادکرد وب|عنوان=واکاوی نقش شوروی و انگلستان در ظهور و سقوط جمهوری مهاباد|نشانی=http://ensani.ir/fa/article/339541/واکاوی-نقش-شوروی-و-انگلستان-در-ظهور-و-سقوط-جمهوری-مهاباد|وبگاه=پرتال جامع علوم انسانی|بازبینی=2021-03-03|کد زبان=fa}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=http://ensani.ir/fa/article/download/339541}}</ref> و کمتر از یک سال یعنی تا ۲۴ آذر ۱۳۲۵ بر پا بود. وسعت این جمهوری تنها به چند شهر نزدیک مهاباد از جمله شهرهای [[بوکان]]، [[پیرانشهر]]، [[اشنویه]]، [[سردشت]] و بخش‌های شمالی نزدیک به شهر [[سقز]] منتهی می‌شد به همین دلیل بیشتر این حکومت را «جمهوری مهاباد»<ref>{{یادکرد وب|عنوان=آیا «جمهوری مهاباد» جدایی‌طلب بود؟|نشانی=https://www.radiofarda.com/a/fk-fergheh-e20/27447454.html|وبگاه=رادیو فردا|بازبینی=2021-03-12|کد زبان=fa}}</ref><ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=http://www.radiofarda.com/content/fk-fergheh-e20/27447454.html |عنوان=عملکرد «جمهوری کردستان» و رابطه این تشکیلات با تبریز | ناشر =رادیو فردا |تاریخ =۲۵ دسامبر ۲۰۱۵ |تاریخ بازبینی=۶ ژانویه ۲۰۱۶}}</ref> هم می‌خوانند.
 
احزاب، سازمان‌ها و نهادهای مدافع ملی‌گرایی قومی کُردی که ضد ملی‌گرایی [[مردمان ایرانی‌تبار|نژادی ایرانی]] هستند<ref>{{Citation|title=برخورد حزب دموکرات کردستان با حزب پان ایرانیست در پنل سیاسی|url=https://www.youtube.com/watch?v=jCcb6gltcnY|accessdate=2021-05-05|language=fa-IR}}</ref><ref>{{یادکرد وب|عنوان=پیامی به همهٔ پان ایرانیستها: نه شاه نه شیخ، دیکتاتور، دیکتاتور است، چه کراواتی چه عمامه بسر|نشانی=https://www.rojikurd.net/fa/پیامی-بە-همەی-پان-ایرانیستها-نەگ-شاه-نە/|وبگاه=FARSI,RojiKurd,روژی کورد، فارسی|تاریخ=2017-10-04|بازبینی=2021-05-05|کد زبان=fa-IR|نام خانوادگی=KURD}}</ref><ref>{{یادکرد وب|عنوان=کتاب کوردها ایرانی نیستند|نشانی=https://behzadkhoshhali.com/کتاب-کوردها-ایرانی-نیستند/|وبگاه=بهزاد خوشحالی|تاریخ=2020-07-24|بازبینی=2021-05-05|کد زبان=en-US}}</ref> همواره ادعا دارند که نام این خودمختاری فقط جمهوری کردستان بوده‌استبوده‌ است<ref>{{یادکرد وب|عنوان=ته‌مه‌نی کۆماری کوردستان بووه ٧٤ ساڵ {{!}} AvaToday|نشانی=https://avatoday.net/index.php/fa/node/8501|وبگاه=avatoday.net|بازبینی=2021-03-12}}</ref><ref>{{Cite journal|last=Yassin|first=Borhan|date=1999|title=کۆماری کوردستان له سیاقی په‌یوه‌ندییه نێوده‌وڵه‌تییه‌کاندا|url=https://portal.research.lu.se/portal/en/publications/-----(8b10efa0-8754-4bf0-9fe3-64cddc34faee).html|language=Other}}</ref><ref>{{یادکرد وب|عنوان=ئایین و سیاسه‌ت له سه‌رده‌می کۆمه‌ڵهٔ ژ. ک و کۆماری کوردستاندا|نشانی=https://www.kurdistanc.com/Islamic/details.aspx?jimare=5115|وبگاه=www.kurdistanc.com|بازبینی=2021-03-12}}</ref> که همواره توسط تاریخ نگاران غربی به رسمیت شناخته نمی‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=https://archive.org/details/ideologypowerinm0000unse/page/399/mode/2up}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=https://www.worldcat.org/title/kurdish-nationalist-movement-opportunity-mobilization-and-identity/oclc/61425259}}</ref>
 
همچنین برخی از [[ملی‌گرایی کردی|قومگرایانقوم گرایان کُرد]] ([[فدرالیسم در ایران|فدرالیست های ایران]]) معتقدند که جمهوری مهاباد با هدف جدایی طلبی نبوده‌استنبوده‌ است و در «چارچوب کشور ایران» تشکیل شده بود اما با توجه به تصاویر و روزنامه این جمهوری، هیچ‌گاه [[پرچم ایران]] در کنار پرچم حزبی این جمهوری قرار نمی‌گرفت. مطالب و نقشه‌هایی که در روزنامه ها منتشر می‌شد هدفمی‌شد، حاکی از تشکیل یک کشور مستقل به نام «کردستان» بود.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=آیا «جمهوری مهاباد» جدایی‌طلب بود؟|نشانی=https://www.radiofarda.com/a/fk-fergheh-e20/27447454.html|وبگاه=رادیو فردا|بازبینی=2021-06-27|کد زبان=fa}}</ref><ref>{{یادکرد وب|نویسنده=پروهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی ایران|نشانی=http://ensani.ir/fa/article/download/339541|عنوان=واکاوی نقش شوروی و انگلستان در ظهور و سقوط جمهوری مهاباد}}</ref>
 
مرکز این جمهوری در شهر [[مهاباد]] و رهبر این حکومت [[قاضی محمد]] بود.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=http://www.mediya.net/siyaset/05/jomhuriye-mahabad-220105.htm |عنوان=جمهوری مهاباد | ناشر =میدیا |تاریخ =۲۰۰۵ |تاریخ بازبینی=۲۹ آگوست ۲۰۱۷}}</ref><ref>{{یادکرد وب|عنوان=مقایسه قاضی محمد و میرزا کوچک‌خان جنگلی|نشانی=https://www.ikhrw.com/article/قاضی-محمد-و-میرزا-کوچک-خان-جنگلی/|وبگاه=دیدبان حقوق بشر کردستان ایران|تاریخ=2020-04-03|بازبینی=2021-03-12|کد زبان=fa-IR}}</ref>
خط ۸۰:
سرود [[ای رقیب]] که توسط [[دلدار|یونس رئوف (دلدار)]] سروده شد، برای اولین بار در تاریخ، توسط این حکومت به کار گرفته و منصوب شد که تنها سرود رسمی این حکومت بود.
 
اسناد منتشر شده نشان می‌دهند : که تشکیل و نابودی این جمهوری در ارتباط با [[غائله آذربایجان|بحران ایران و شوروی]] دیده می‌شود.<ref name=":02">{{یادکرد وب|عنوان=Iran in World War II|نشانی=https://web.archive.org/web/20060902090810/http://history.acusd.edu/gen/ww2Timeline/iran.html|وبگاه=web.archive.org|تاریخ=2006-09-02|بازبینی=2020-04-10}}</ref> عدم موافقت با اعطای امتیاز نفت به شوروی باعث شد که این کشور در بالاترین سطحِ تصمیم‌گیری،<ref name=":12">{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=|نشانی=https://www.wilsoncenter.org/sites/default/files/media/documents/publication/New_Ev_IranCrisis.pdf|عنوان=New Evidence on the Iran Crisis 1945-46}}</ref> برای فشار به ایران به فکر ایجاد حمایت از جنبش‌های استقلال‌طلب در شمال و شمال غربی کشور باشد. پیامد این سیاست، ابتدا تشکیل [[حکومت خودمختار آذربایجان]] و سپس جمهوری مهاباد شوروی بود. هر دو گروه از حمایت شوروی برخوردار بودند. به علاوه، نیروهای شوروی از ورود نیروهای دولتی ایران به آذربایجان و کردستان جلوگیری می‌کردند. در نهایت زیر فشار بین‌المللی و پس از [[قرارداد قوام-سادچیکف]] و وعدهٔ گرفتن امتیازات نفتی از ایران، [[ارتش سرخ|ارتش شوروی]] از مناطق اشغال‌شده خارج شد و حکومت خودمختار آذربایجان و جمهوری مهاباد سقوط کردند.<ref name=":22">{{یادکرد وب|عنوان=How Stalin tried to annex Iran|نشانی=https://www.rbth.com/history/330939-stalin-tried-to-annex-iran|وبگاه=www.rbth.com|تاریخ=2019-09-10|بازبینی=2020-05-01|کد زبان=en-US|نام=Boris|نام خانوادگی=Egorov}}</ref><ref>{{یادکرد وب|عنوان=AZERBAIJAN v. History from 1941 to 1947 – Encyclopaedia Iranica|نشانی=http://www.iranicaonline.org/articles/azerbaijan-v|وبگاه=www.iranicaonline.org|بازبینی=2020-04-10}}</ref>
 
 
== پیش زمینه ==
[[پرونده:Stalin handnote to Baghirov 1.jpg|بندانگشتی|تصویر صفحهٔ اول از متن اصلی فرمان استالین (زبان روسی) به [[میرجعفر باقرف]] برای ایجاد جنبش‌های تجزیه طلبانه در آذربایجان و در میان مردمِ کُردِ شمال ایران.]]به موجب [[اشغال ایران در جنگ جهانی دوم|اشغال ایران توسط متفقین]] در اواخر آگوست ۱۹۴۱، [[اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی|اتحاد جماهیر شوروی]] بخش‌هایبخش‌هایی از شمال ایران را اشغال کرد. در غیاب دولت مرکزی، اتحاد جماهیر شوروی سعی در پیوستن شمال غربی ایران به کشور خودش را داشت و [[ملی‌گرایی]] را در مناطق شمال ایران تبلیغ می‌کرد.<ref name="Jean2">{{cite book|first=Jean|last=Allain|title=International Law in the Middle East: Closer to Power than Justice|publisher=Ashgate Publishing Ltd|year=2004|pages=27–28}}</ref> بر اساس اسنادِ محرمانه که پس از سقوط اتحادیه جماهیر شوروی منتشر شدند، یکی از مهمترین اسناد [[حزب کمونیست اتحاد شوروی|حزب کمونیست شوروی]] با برچسب 'فوق‌العاده سرّی' در روز ششم ژوئیه ۱۹۴۵ میلادی، پانزدهم تیر سال ۱۳۲۴ خورشیدی، در کمیته مرکزی این حزب برای ایجاد جنبش‌های تجزیه طلبانه در آذربایجان ایران و جنوب خزر تصویب شد. همه این اسناد امضای [[ژوزف استالین|استالین]] را داشت<ref>{{یادکرد وب|عنوان=فرمان استالین: 'فرقه دموکرات آذربایجان' ایجاد شود|نشانی=https://www.radiofarda.com/a/fk-fergheh-e08/27414208.html|وبگاه=رادیو فردا|بازبینی=2021-03-12|کد زبان=fa}}</ref> و او مستقیماً در این موضوع نقش داشت. در یکی از بندهای این سند که به کُردها اختصاص یافته ذکر شده‌استشده‌ است که: «فعالیت مناسب بین کُردهای شمال ایران برای جلب آنان به جنبش جدایی‌طلبانه و ایجاد یک ولایت خود مختار ملی کُرد زیر سایه سوسیالیسم شوروی انجام شود.»<ref>{{یادکرد وب|عنوان=فرمان استالین: 'فرقه دموکرات آذربایجان' ایجاد شود|نشانی=https://www.radiofarda.com/a/fk-fergheh-e08/27414208.html|وبگاه=رادیو فردا|بازبینی=2020-04-10|کد زبان=fa}}</ref><ref>{{یادکرد وب|عنوان=مقاله ای از عباس جوادی|نشانی=https://www.bbc.com/persian/tvandradio/2016/03/160302_pargar_artical_azerbaijan_javadi|وبگاه=BBC News فارسی|بازبینی=2020-04-10|کد زبان=fa}}</ref><ref>{{یادکرد وب|عنوان=سخنان غیرمنتظره از خالد عزیزی و ملا عبدالله حسن‌زاده در مورد کومار و قاضی محمد|نشانی=https://diarunadiar.org/news/7298/سخنان-غیر-منتظره-از-خالد-عزیزی-و-ملا-عبد|وبگاه=دیار و نادیار|تاریخ=2019-01-24|بازبینی=2021-03-03|کد زبان=fa-IR}}</ref>
 
[[قاضی محمد]] و برخی دیگر از چهره‌های مهم کُرد، در نوامبر ۱۳۲۰، به باکو دعوت شده بودند و از آنها خواسته شده بود که نگاهی، به‌ویژه در مناطقی که در اشغال نبوده، به سوی شوروی داشته باشند و نه انگلیس.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=McDowall, David. A Modern History of the Kurds. London: I.B. Tauris, 2000. p235-6: It was in the belief that the British were planning another meeting with Kurdish leaders, that Soviet officials suddenly invited and sent thirty leading chiefs, including Qazi Muhammad, to Baku that November. The Soviets wanted the Kurds, particularly those just beyond the Soviet occupied zone, to look to the Soviets, not the British.}}</ref> در این زمان، [[جمعیت احیای کرد|جمعیت احیای کُرد]] به عنوان یک گروه [[ملی‌گرایی|ملی‌گرا]] و [[چپ (گرایش سیاسی)|چپ‌گرای]] کُرد که در سال ۱۳۲۱ و پس از اشغالِ بخش‌هایی از ایران شکل گرفته بود، به مذاکراتی با اشغال کنندگان اهلِ شوروی برای ایجاد یک جمهوری کُردی تحت حمایتِ شوروی و خارج از کنترل ایران انجام دادند. [[قاضی محمد]] به عنوان شخصیت مطرح در این جریان تبدیل شد که مورد اقبال کامل اتحادیه جماهیر شوروی بود.<ref name="kurdishwarrior3">Michael G. Lortz. (Chapter 1, Introduction). ''The Kurdish Warrior Tradition and the Importance of the Peshmerga''. pp.27–29. {{cite web|url=http://etd.lib.fsu.edu/theses/available/etd-11142005-144616/unrestricted/003Manuscript.pdf|title=Archived copy|accessdate=2014-10-16|url-status=dead|archiveurl=https://web.archive.org/web/20131029191132/http://etd.lib.fsu.edu/theses/available/etd-11142005-144616/unrestricted/003Manuscript.pdf|archivedate=October 29, 2013}}</ref> در واقع، نگرانی شوروی در کنترل جمعیت احیای کُرد، با انتخاب گزینه مورد نظرش، یعنی قاضی محمد، کاهش یافت.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=McDowall, David. A Modern History of the Kurds. London: I.B. Tauris, 2000. p.240: However, the Soviet Union was anxious to gain some control over the independently-minded Komala and they succeeded in doing this by acclaiming Qazi Muhammad as president.}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Roosevelt, 'The Kurdish Republic', p. 139: The Soviet first choice had not been Qazi Muhammad but the three leading chiefs of the region, Ali Agha (Amir Asad) Dihbokri, recently invested in Tehran as local chief of gendarmerie, Amr Khan Sharafi of the Shikak, and Qara Ayni Agha Mamash, none of whom fancied the political dangers of leading the nationalist movement.}}</ref>
خط ۹۴:
 
== تشکیل دولت ==
در ۲۲ ژانویه ۱۹۴۶، مجلسِ حکومت استقلال یافتهٔ مهاباد با ۱۳ عضور برگزار شد. محمد قاضی به عنوان رئیس‌جمهور تبدیل شد و [[وزیر جنگ]] محمدحسین خان صدر قاضی پسر عموی قاضی محمد و [[وزیر کشور]] نیز ابوالقاسم سیف قاضی برادر کوچک‌تر قاضی محمد بودند<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=McDowall, David. A Modern History of the Kurds. London: I.B. Tauris, 2000. p.241}}</ref>؛ که هر کدام دارای [[تحصیلات عالی]] در روسیه و مسلط بر زبان‌های ترکی و [[زبان روسی|روسی]] و [[فارسی]] بودند. سپس [[مصطفی بارزانی]] نیز به عنوان ژنرال ارتش با پیش‌مرگ‌های خود به جمهوری مهاباد پیوست. از سویی قاضی محمد سعی می‌کرد با سران ایل‌ها و کردهای دارای قدرت در سایر شهرها خصوصاً [[بوکان]] نیز در ارتباط باشد و آن‌ها را در این جمهوری سهیم کند. حاجی باباشیخ که به عنوان نخست‌وزیر جمهوری مهاباد گماشته شده بود هیچ نزدیکی خاصی با قاضی محمد نداشت و چنین استنباط می‌شد که برای خنثی کردن اعمال و کردار خانواده ایلخانی زاده‌ها در بوکان به مقام [[صدارت]] اعظمی رسیده‌استرسیده‌ است. حاجی بابا شیخ رفتار بسیار خوبی میان مردم بوکان و منطقه داشت و از دوستان وفادار [[رضاشاه]] نیز محسوب می‌شد. با این حال باباشیخ هرگز فرد قدرتمندی در جمهوری مهاباد شوروی نبود.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=میدیا|نشانی=http://www.mediya.net/siyaset/05/jomhuriye-mahabad-220105.htm|عنوان=|ناشر=|تاریخ=۲۰۰۵|تاریخ بازبینی=۲۹ آگوست ۲۰۱۷}}</ref> نیروهای نظامی کُرد توسط صلاح الدین کاظیموف افسر نظامی زازا شوروی سازماندهی می‌شدند. برخی نیز برای آموزش نظامی به آذربایجانِ شوروی فرستاده می‌شدند.<ref name="kurdishwarrior22">Michael G. Lortz. (Chapter 1, Introduction). ''The Kurdish Warrior Tradition and the Importance of the Peshmerga''. pp.27–29. {{cite web|url=http://etd.lib.fsu.edu/theses/available/etd-11142005-144616/unrestricted/003Manuscript.pdf|title=Archived copy|accessdate=2014-10-16|url-status=dead|archiveurl=https://web.archive.org/web/20131029191132/http://etd.lib.fsu.edu/theses/available/etd-11142005-144616/unrestricted/003Manuscript.pdf|archivedate=October 29, 2013}}</ref>
[[پرونده:Mustafa_Barzani_in_Mahabad_Kurdish_Republic.jpg|چپ|بندانگشتی|220x220پیکسل|اعلام رسمی جمهوری مهاباد توسط قاضی محمد با لباس نظامی]]
قاضی محمد از ملامصطفی بارزانی که تقریباً ده‌هزار نفر بارزانی شامل سه‌هزار جنگجو و دوهزار خانوار به همراه داشت، دعوت نمود تا به ایران بیاید. این عده در اطراف اشنویه و پیرانشهر و مهاباد و تکاب و چند جای دیگر به‌طور پراکنده ساکن شدند.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|نشانی=http://www.encyclopaediaislamica.com/madkhal2.php?sid=148|عنوان=بارِزانیها|ناشر=دانشنامهٔ جهان اسلام|تاریخ=|تاریخ بازبینی=}}</ref> در میانه زمستان سرد سال ۱۳۲۴ این جمهوری خودمختار، در شهری کار خودش را شروع کرد که به سختی می‌توانست ادعایی برای مرکزیت [[کردستان ایران]] داشته باشد، چه رسد به پایتختی [[کردستان]] بزرگ. در همان زمان که این «جمهوری» کارش را آغاز کرد، بخش اصلی مناطق کردنشین ایران، کماکان به عنوان [[استان پنجم]] ایران محسوب می‌شدند و هر سه شهر بزرگ کردنشین [[سنندج]]، [[ایلام]] و [[کرمانشاه]] نیز در این استان قرار داشتند.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|نشانی=https://www.radiofarda.com/a/fk-fergheh-e20/27447454.html|عنوان=آیا «جمهوری مهاباد» جدایی‌طلب بود؟|ناشر=رادیو فردا|تاریخ=۳ دی ۱۳۹۶|تاریخ بازبینی=۷ شهریور ۱۳۹۶}}</ref>[[پرونده:Mahabad Republic sunburst flag.svg|بندانگشتی|اولین طراحی پرچم مهاباد توسط بانو [[فاطمه اسد شاهین]]<ref>{{یادکرد وب|عنوان=‘I didn’t know the flag I made for the Kurds would be so important’ – The Kurdistan Memory Programme|نشانی=https://kurdistanmemoryprogramme.com/i-didnt-know-the-flag-i-made-for-the-kurds-would-be-so-important/|وبگاه=kurdistanmemoryprogramme.com|بازبینی=2021-03-12}}</ref>]]
خط ۱۰۰:
 
== [[پرچم کردستان|پرچم و نشان حکومت]] ==
پرچم این جمهوری کاملاً الگو برداری شده از [[جمهوری آرارات]] بوده که پیش از آن [[جمهوری آرارات]] از پرچم ایران الگو برداری کرده بود که تنها رنگ‌های سبز و سرخ در این پرچم بالا و پایین شده‌استشده‌ است و با درج نشان سیاسی سوسیالیسم مهاباد شوروی، آن را یک پرچم جدید و بعضاً ملی می‌خواندند.
 
پس از تشکیل [[جمهوری مهاباد]]، دو پرچم طراحی شد، که اولین طراحی پرچم توسط بانو [[فاطمه اسد شاهین]] با درخواست [[قاضی محمد]] و پیشنهاد [[مصطفی بارزانی]] به وی<ref>{{یادکرد وب|عنوان=‘I didn’t know the flag I made for the Kurds would be so important’ – The Kurdistan Memory Programme|نشانی=https://kurdistanmemoryprogramme.com/i-didnt-know-the-flag-i-made-for-the-kurds-would-be-so-important/|وبگاه=kurdistanmemoryprogramme.com|بازبینی=2021-03-12}}</ref> و دومین طراحی پرچم توسط خانم سیدزاده فاطمه سید مناف حسینی با پیشنهاد [[میرزا کریم احمدین]] (وزیر پست و تلگراف دولت مهاباد شوروی و همسر دومین طراح)<ref>{{یادکرد وب|عنوان=دوزنده نخستین پرچم جمهوری کوردستان در مهاباد درگذشت|نشانی=https://www.basnews.com/fa/babat/640188|وبگاه=www.basnews.com|بازبینی=2021-03-12|نام=Basnews|نام خانوادگی=persian}}</ref> به قاضی محمد انجام شد.