تنبور: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Amirrezanet (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Amirrezanet (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۵:
'''تنبور''' یا '''تمبور''' سازی است که دستهای بلند و کاسهای گلابی شکل دارد و معمولاً از چوب توت ساخته میشود. کاسه آن به دو صورت یک تکه (کاسهای) که از قدیم مرسوم بوده و چند تکهای (ترکهای یا چمنی) است که به تقلید از کاسه سه تار در دهههای اخیر ساخته شدهاست. طول این ساز در بین ۷۰ تا ۸۰ سانتیمتر و دارای سه سیم است، یکی واخوان و دو سیم اصلی. در زمان قدیم به گفته فارابی از یک یا دو سیم اصلی استفاده میشدهاست که اکنون به صورت سه سیم معمول است. این ساز دارای چهارده پرده (دستان) و فاقد ربع پرده میباشد. در نواختن آن دو نوع کوک رایج است. ابتدا کوک هفت دستان (برز) و دیگری کوک پنج دستان (ته رز) که نوازندگان امروزی بیشتر از کوک سیم اصلی دو(C) و سیم واخوان سل(G)استفاده میکنند.
تنبور را با چهار انگشت دست راست و بدون استفاده از مضراب مصنوعی مینوازند و تکنیکهای دست چپ آن شبیه دیگر سازهای زهی دسته دار مانند تار و سه تار است و مضرابهای اصلی آن عبارتند از انواع مضراب راست، چپ و شُر انواع مضراب ریز، گلریز، غنچه، دوچپ (دوتک) و …
آلبوم [[صدای سخن عشق]] با صدای [[شهرام ناظری]] و آهنگسازی [[کیخسرو پورناظری]] اولین و مطرحترین آلبومی است که به معرفی ساز تنبور میپردازد.
[[پرونده:Amirpicture.png|بندانگشتی|اسدالله]]
|