'''ابو اسحاق ابراهیم بن احمد بن اسماعیل خَوّاص''' (به‌معنای:فروشندهٔ برگ خرما) (؟ -۹۰۴م) (نسب: ابراهیم بن احمد بن اسماعیل) معروف به ابواسحاق بغدادی، اصلاً ایرانی و پدرش از مردم [[آمل]] بوده و چون تولد و پرورش ابراهیم در بغداد بود به بغدادی مشهور گشت و چون معاش خود را از بافتن بوریا و زنبیل می گذراندمی‌گذراند به خوّاص ملقب گردید؛<ref name=":0"/> خواص، صوفی ایرانی در سدهٔ سوم هجری بود که بیشتر در عراق زیست.<ref>[http://lib.eshia.ir/23022/2/690 ابراهیم خواص - مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی]</ref> او را از مشایخ صوفیه در روزگار خود و از نزدیکان [[جنید بغدادی]] می‌دانند. [[خطیب بغدادی]] از او آثاری را نام می‌برد که امروزه در دست نیست.<ref>{{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=زرکلی|نام=خیرالدین|پیوند نویسنده=خیرالدین زرکلی|مقاله=ابراهیم الخَوّاص|دانشنامه=الأعلام|جلد= ۱|سال= ۲۰۰۲ |ناشر=دارالعلم للملایین|مکان=بیروت|صفحه=۲۸|نشانی =https://archive.org/download/WAQ99019/alam1.pdf|تاریخ بازبینی=۲۹ اکتبر ۲۰۱۶}}</ref><ref>ابن جوزی، ۴/۱۰۲</ref> زادگاه او را [[بغداد]] دانسته و پدرش از [[آمل]] به بغداد آمده بود.<ref>(جامی، ۱۳۷؛ نامة دانشوران ناصری، ۶/۳۶۹)</ref> خوّاص بیشتر اوقات را در سفر می‌گذراند، ولی سرانجام در [[ری]] اقامت گزید و در مسجد جامع آن شهر درگذشت و در [[برج طغرل]] به خاک سپرده شد. یوسف‌بن حسین رازی (از عرفای آن عصر) بدن او را غسل داد<ref>ابن جوزی، همان‌جا</ref> و او را زیر حصار طبرک به خاک سپردند.<ref>انصاری، ۳۵۰</ref> درگذشت او را بیشتر نگارندگان در ۲۹۱ق نوشته‌اند، و سال‌های دیگری که در بعضی از تذکره‌ها و طبقات ذکر شده با قول اکثریت مورخان و مؤلفان مخالف است.
