ترک‌ستیزی: تفاوت میان نسخه‌ها

«One consequence was to reinforce these officers sense of their Turkish nationality, and a sense of national grievance arising out of die contrast between the non-Muslim communities, with their prosperous, European-educated elites, and "the poor Turks [who] inherited from the Ottoman Empire nothing but a broken sword and an old-fashioned plough." Unlike the non-Muslim and non-Turkish communities, they noted with some bitterness, the Turks did not even have a proper sense of their own national identity, and used to make fun of each other, calling themselves “donkey Turk”»</ref> در ایران، شخصیت برخی از جوک‌ها نیز ترک است.<ref>Brenda Shaffer. "The Formation of Azerbaijani collective identity in Iran", ''Nationalities Papers'', 28:3 (2000), p. 463</ref> البته جوک ساختن دربارهٔ دیگر اهالی ایران از جمله [[رشت|رشتی‌ها]]، [[اصفهان|اصفهانی‌ها]]، [[لر]]ها، [[شیراز|شیرازی‌ها]] و [[قزوین|قزوینی‌ها]] که همگی [[اقوام ایرانی‌تبار|ایرانی‌تبار]] هستند ، در همه اقوام نیز رایج است.<ref>{{یادکرد|کتاب=Persian Mirrors: The Elusive Face of Iran|نویسنده=Elaine Sciolino|ناشر=Simon and Schuster|صفحه=p 220|سال=2001|زبان=en|شابک=0-7432-1453-6}}</ref><ref>{{یادکرد|کتاب=Jokes and their relation to society|نویسنده=Christie Davies|ناشر=Walter de Gruyter|صفحه=p 16|زبان=en|سال=1998|شابک=3-11-016104-4}}</ref>

 

 

=== {{پرچم|یونان}} ===