آلرژی: تفاوت میان نسخه‌ها

# ماست سل‌ها با ترکیدنشان مواد [[شیمیایی]] گوناگونی مانند [[هیستامین]] و اینترلوکین را آزاد می‌کنند که عامل اصلی بروز بسیاری از نشانه های آلرژی است که از این نشانه ها می‌توان از خارش گلو، آبریزش بینی، اشکریزش،ریزش اشک، [[عطسه]] و سرفه نام برد.

اگر ماده حساسیت‌زا در هوا باشد واکنش آلرژیک در چشم‌، بینی و ریه رخ می‌دهد و اگر این ماده خورده شود واکنش آلرژیک در دهان، معده و سایر بخش‌های [[دستگاه گوارش]] بروز می‌کند. گاهی واسطه‌های شیمیایی آزاد شده در بدن به قدری زیاد هستند که نشانه های بسیار حادی نظیر کهیر، کاهش فشار خون، [[شوک الکتریکی]] یا بیهوشی نیز به بار می‌آیند.

* مغزدانهمغز دانه ها و آجیل (به ویژه بادام زمینی)

کنترل کارآمد بیماری آلرژی وابسته به تشخیص دقیق آن است. آزمایش حساسیت می‌تواند کمک به تأیید یا رد آلرژی کند. تشخیص درست، مشاوره و توصیه‌های پیشگیری که بر پایه آزمایش‌های معتبر حساسیت انجام شده باشند می‌توانند منجر به کاهش نشانه‌های حساسیت شوند و نیاز به داروهای ضد حساسیت را کم کنند. دو روش متفاوت برای تشخیص وجود آنتی‌بادی‌ها و نوع حساسیت در بدن وجود دارند: آزمایش از راه پوست و آزمایش خون که هر دوی این روش‌ها معتبر هستند و توصیه می‌شوند. این دو روش مقرون به صرفه و اقتصادی هستند. تشخیص زود هنگام و دقیق موجب کاهش هزینه‌های مشاوره، جلوگیری از مراقبت های ثانویه، تشخیص نادرست و پیشامدهای حاد و اورژانسی می‌شود. حساسیت با گذشت زمان تغییر می‌کند. آزمایش‌های منظم در پیوند با [[آلرژن]]ها اطلاعاتی را درباره تغییرات بیماری و مدیریت آن و در نتیجه بهبود وضعیت زندگی و تندرستی بیمار می‌دهند. به طور معمول برای تشخیص این که آیا حساسیت به مواد خوراکی مانند شیر، تخم مرغ، سویا و گندم تشدید شده‌ است یا نه از آزمایش‌ سالانه استفاده می‌شود و برای ارزیابی اندازه تشدید حساسیت عواملی چون بادام زمینی، مغزدانهمغز دانه ها، ماهی و صدف ها آزمایش‌هایی با فاصله زمانی دو تا سه سال انجام می‌شوند.