دهستان سراوان: تفاوت میان نسخه‌ها

مردم دهستان سراوان بیش از ۳۵ سال است که دچار معضل دفن‌گاه زباله سراوان هستند. در تیر ماه ۱۳۶۳ در جلسه ای با حضور فرماندار رشت و شهردار رشت و مدیرکل اداره منابع طبیعی گیلان و [[نماینده ولی فقیه|نماینده رهبر جمهوری اسلامی ایران]] در [[استان گیلان]]([[صادق احسانبخش|آیت الله احسانبخش]]) مقرر شد که اداره منابع طبیعی گیلان، بیش از ۵ هکتار از جنگل‌های دهستان سراوان را به [[شهرداری رشت]] برای دفن زباله تحویل دهد که البته با دو شرط ۱- عرصه موقتاً تحویل شهرداری شود و ۲- شهرداری خود راساً اقدام به احداث و تعرض جاده نکند این تصمیم گرفته شد. در سال ۱۳۷۰ منابع طبیعی طی نامه ای به [[شهرداری رشت]]، فرمانداری رشت و [[نماینده ولی فقیه|نماینده رهبر جمهوری اسلامی ایران]] در [[استان گیلان]] هشدار داد که شهرداری به تعهداتش عمل ننموده و آب‌های سطحی و زیرزمینی و هوای جنگل سراوان آلوده شده‌است و خواستار توقف دفن زباله در دفن‌گاه زباله سراوان و تجدید نظر در محل دفن‌گاه شد اما کسی اقدامی نکرد و در کمال تعجب شهرداری وقت، ۳ هزار متر مربع دیگر از جنگل را نیز تصرف نمود! این اقدامات خلاف قانون تا جایی ادامه یافت که هم‌اکنون دفن‌گاه زباله سراوان به ارتفاعی بالاتر از ارتفاع [[برج آزادی]] رسیده‌است! و در رسانه‌ها به کوه زباله سراوان شهرت دارد. شیرابه‌های سمی ناشی از کوه زباله سراوان باعث آلودگی شدید خاک و آب منطقه و حتی [[رشت|شهر رشت]] و [[تالاب انزلی]] شده‌است. با گرم شدن هوا، بوی نامطبوع غیرقابل تحمل و هجوم شدید مگس‌ها به مردم منطقه هر چند سال موجب خشم گسترده مردم و اعتراضات خیابانی می‌شود که سرانجام با دخالت [[نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران|نیروی انتظامی]] و وعده‌های مسئولین (که آخرین وعده پایان یافتن تخلیه زباله در سایت زباله سراوان در سال ۱۴۰۲ است) و توزیع حشره کش و چسب مگس و سم پاشی خانه‌ها و … پایان می‌یابد!!!