برنامه درسی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
به نسخهٔ 27774122 از Sillverfox (بحث) برگردانده شد (توینکل) برچسب: خنثی‌سازی |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۳:
«برنامهٔ آموزشی نقشه‌ای است که در آن فرصتهای مناسب یادگیری برای رسیدن به هدفهای کلی و جزئی مربوط که برای دانش‌آموزان و مدارس در نظر گرفته شده‌اند.»
در یک مقالهٔ سال ۲۰۰۷، [[ویلیام پاینار]] برنامه درسی را اینگونه تعریف کرده‌است: «محل اندیشه‌ورزی که در آن افراد برای تعریف خود و جهان کوشش می‌کنند». این کوشش که پاینار به آن اشاره دارد مربوط به شرح حال خود و نهادهاست که بسیار پیچیده می‌باشد و نیز نسلهای جدید که با جهانی متغیر مواجه‌اند که معمولاً به سختی توسط پیشینیان‌شان قابل تصور بوده‌است. این کوشش که پاینار به آن اشاره دارد مربوط به شرح حال خود و نهادهاست که بسیار پیچیده می‌باشد و نیز نسلهای جدید که با جهانی متغیر مواجه‌اند که معمولاً به سختی توسط پیشینیان‌شان قابل تصور بوده‌است.{{چپ‌چین}}<ref>Encyclopedia of Curriculum 2010, Craig Kridel (EDITOR), University of South Carolina,2010. (pp 822-4)</ref> {{پایان چپ‌چین}}▼
گرچه تفکر و نوآوری برنامه درسی همواره در تعلیم و تربیت غرب وجود داشته‌است، برنامه درسی تا دهه ۱۹۲۰، عملاً به صورت یک رشته تحصیلی در نیامد. نخستین کتاب جامع دربارهٔ برنامه درسی در سال ۱۹۱۸ توسط فرانکلین بایت نوشته شد که استاد مدیریت آموزشی دانشگاه شیکاگو بود. او برای اولین بار نظام بازنگری گسترده سیستم شهری را در سال ۱۹۲۰ رهبری کرد. در حالی که اصلاح برنامه درسیی قبلاً به صورت یخش به بخش انجام می‌گرفت، بایت با اصلاح و بازنگری برنامه درسی کلیه مقاطع و موضوعات درسی بر یک مبنای واحد، گامی به جلو نهاد.<ref>قادری، مصطفی. (1383) بسترهای فهم برنامه درسی، تهران. انتشارات یادواره کتاب</ref>▼
▲در یک مقالهٔ سال ۲۰۰۷، [[ویلیام پاینار]] برنامه درسی را اینگونه تعریف کرده‌است: «محل اندیشه‌ورزی که در آن افراد برای تعریف خود و جهان کوشش می‌کنند». این کوشش که پاینار به آن اشاره دارد مربوط به شرح حال خود و نهادهاست که بسیار پیچیده می‌باشد و نیز نسلهای جدید که با جهانی متغیر مواجه‌اند که معمولاً به سختی توسط پیشینیان‌شان قابل تصور بوده‌است. این کوشش که پاینار به آن اشاره دارد مربوط به شرح حال خود و نهادهاست که بسیار پیچیده می‌باشد و نیز نسلهای جدید که با جهانی متغیر مواجه‌اند که معمولاً به سختی توسط پیشینیان‌شان قابل تصور بوده‌است.
▲گرچه تفکر و نوآوری برنامه درسی همواره در تعلیم و تربیت غرب وجود داشته‌است، برنامه درسی تا دهه ۱۹۲۰، عملاً به صورت یک رشته تحصیلی در نیامد. نخستین کتاب جامع دربارهٔ برنامه درسی در سال ۱۹۱۸ توسط فرانکلین بایت نوشته شد که استاد مدیریت آموزشی [[دانشگاه شیکاگو]] بود. او برای اولین بار نظام بازنگری گسترده سیستم شهری را در سال ۱۹۲۰ رهبری کرد. در حالی که اصلاح برنامه درسیی قبلاً به صورت یخش به بخش انجام می‌گرفت، بایت با اصلاح و بازنگری برنامه درسی کلیه مقاطع و موضوعات درسی بر یک مبنای واحد، گامی به جلو نهاد.<ref>قادری، مصطفی. (1383) بسترهای فهم برنامه درسی، تهران. انتشارات یادواره کتاب</ref> برنامه درسی پست مدرنیسم ، پست مدرنیسم به صورت‌های مختلفی مانند پسانوگرایی، [[پسامدرنیسم]]، فرامدرنیسم، [[فرانوگرایی]]، پسا تجددگرایی، پسا مدرنیته و … ترجمه شده‌است.
پست مدرنیسم یک جریان فلسفی، یک نیروی فرهنگی و یک چارچوب ذهنی است که گزینش گرایی، ابهام، عدم قطعیت، پیچیدگی، چندفرهنگ گرایی و اشکال متعدد درک و فهم از جهان و متون را مورد تأکید قرار می‌دهد…
سطر ۳۰ ⟵ ۲۹:
رابطه فلسفه و آموزش در دنیای پست مدرتیسم
فلسفه‌های آموزش و پرورش اغلب به زبانی غیرقابل فهم به [[دانشجویان]] ارائه می‌شوند و فیلسوفان آموزش و پرورش اغلب بخش فلسفه و آموزش را باهم قبول ندارند در حالی که ماکسی نتیجه می‌گیرد که فلسفه، آموزش و رهبری در مکتب پست مدرن تفکیک نمی‌شوند. فلسفه آموزش و پرورش باید فراتر از از دوگانگی فلسفه و آموزش در تلفیق التقاطی باشد و در صورت رهبری فعال و قابل توجه، هردو ادغام و مورد ستایش قرار می‌گیرند.
برنامه درسی گفت و گوهای پیچیده فرهنگی در مورد تجربه‌های آموزشی است(قادری، مصطفی،1394).
| |||