ادسا: تفاوت میان نسخه‌ها

جغرافی‌نویسان مسلمان اهمیت زیاد به آن نداده‌اند زیرا اکثریت اهالی آنجا به دین نصرانیت باقی بودند و کلیساهای بسیار، که [[ابن‌حوقل]] شماره‌ی آنها را سیصد کلیسا نوشته است، در آن شهر وجود داشت. مندیل [[عیسی]] نیز در آن شهر بود و مسلمانان در سال ۳۳۲ هجری برای اینکه شهر را از حمله‌حمله و غارت رومیان در امان نگهدارند آن‌را به رومیان دادند. مقدسی در نیمه‌ی دوم قرن چهارم به شرح کلیسای باشکوه ادسا که گنبدی موزاییک داشته است پرداخته و آن‌را یکی از عجایب چهارگانه دنیا به شمار آورده است و گویند [[مسجدالاقصی]] را در [[بیت‌المقدس]] به سبک این کلیسا ساخته‌اند و اضافه می‌کند که شهریست مستحکم، ولی با وجود این استحکام در سال ۴۹۲ زمان هجوم اول صلیبیون ساخلو این شهر پایداری نشان نداد و بالدوین آن‌را تسخیر کرد و مدت نیم قرن ولایتی صلیبی به شمار می‌آمد تا آنکه در سال ۵۴۰ هجری [[عمادالدین زنگی]] آن شهر را از تصرف جوسلین دوم بیرون آورد، از آن پس ادسا، یعنی رها، در دست مسلمین باقی ماند. این اسم تا آغاز قرن نهم روی این شهر باقی بود و از آن پس که ترکان عثمانی آنجا را متصرف گردیدند آن‌را ارفا نامیدند که تحریف اسم عربی رها است و تاکنون همچنان به نام ارفا مشهور است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=جغرافیای تاریخی سرزمین های خلافت شرقی|نام خانوادگی=لسترینج|نام=گای|ناشر=علمی و فرهنگی|سال=۱۳۹۳|شابک=۹۷۸-۹۶۴-۴۴۵-۱۰۵-۸|مکان=تهران|صفحه=۱۱۲}}</ref>