یکسان بودن سی‌پی‌یو‌هاسی‌پی‌یوها و نحوه بکارگیری آن‌ها توسط [[سیستم عامل]] تعیین‌کننده متقارن یا نامتقارن بودن پردازش است. مثلا دستورات هسته سیستم عامل ممکن است تنها توسط یک سی‌پی‌یو اجرا شود و دستورات کاربر به نحو مشخصی بین سایر پردازنده‌ها توزیع شود. طراحی '''سیستم‌های چندپرداز''' در صورتی که چنین محدودیت‌هایی وجود داشته باشد ساده‌تر است اما عملکرد این نوع سیستم‌ها در مقایسه با سیستم‌هایی که سی‌پی‌یو‌هاسی‌پی‌یوها در آن‌ها یکسان به کار گرفته می‌شود و هر سی‌پی‌یو می‌تواند توسط هسته سیستم عامل یا [[نرم‌افزار کاربردی|برنامه‌های کاربردی]] به کار گرفته شود ضعیف‌تر است.
سیستم عامل سان(SunOS v4) نامتقارن و سیستم عامل‌های سولاریس و ویندوز NT متقارن هستند.
