فرانسیسکو آزولا: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۸۴:
آزوئلا در سنین جوانی شروع به بیان اولین افکار خود در زمینه شعر کرد. پدرش که خود شاعر بود، او را با [[ادبیات روسی|ادبیات بزرگ روسی]]، مانند شعر زیبای [[الکساندر پوشکین|پوشکین]] [[روسلان و لودمیلا]] آشنا کرد. یکی دیگر از کتاب‌هایی که اثری ماندگار از خود برجای گذاشت شعر و سرودهای پادشاه و شاعر حکیم افسانه‌ای تزکوکان، معروف به [[نساهوالکیوتل]] بود. ادبیات جهان [[آزتک‌ها|آزتک]] که به [[زبان ناهواتل]] ثبت شده بود او را با استعاره‌های زیبا و قدرت بیان شاعرانه تحت تأثیر قرار داد. همچنین اطلاعات زیادی دربارهٔ جغرافیای وسیع و متنوع مکزیک به او داد: [[تنوچتیتلان]]، دره مکزیک یا دره آناهوآک؛ [[آتلانتیس|آتلانتیس]]<nowiki/>های افسانه‌ای تولا با کوه‌ها و ارتفاعات آتشفشانی جدید؛ بلندترین آتشفشانها و رشته کوه‌های مکزیک؛ و تمدن‌های مکزیک قبل از [[کلمبیا]]، [[اولمک]]، مایا، [[زاپوتک]]، [[چیچیمکا]] و [[میکستک]].<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://www.ral-m.com/revue/IMG/pdf/azuela-capitulo-21.pdf|عنوان=FRANCISCO AZUELA}}</ref>
در طول این سال‌های شکل‌گیری آزوئلا ادبیات کلاسیک و همچنین آثار شاعران معاصر و مفسران
مرگ پدرش، هنگامی که آزوئلا ۲۰ ساله بود، از پیگیری کار ادبی نوپای مرد جوان کم نکرد. در شعر آزوئلا تنهایی، عشق، طبیعت، زندگی، مرگ، روح ناسیونالیسم، جنگ، بی‌تفاوتی، یأس، ناامیدی، رها شدن، غفلت، ترس، ناراحتی، موضوعاتی دائم هستند که او با دیگر نویسندگان آمریکای لاتین به اشتراک می‌گذارد. او همچنین دربارهٔ تنهایی، اندوه و رنجی که مردم امروز را مشخص می‌کند می‌نویسد و نگاهش را تا به امپراتوری‌های قدیم پیش از کلمبیای امروز، تا اینکاها، آزتک‌ها و مایاها بسط می‌دهد.. شعر او اغلب منعکس کننده وضعیت مردم تحت ستم و غفلت است که بدون اختیار خود درگیر جنگ‌ها شده‌اند یا در معرض خطر تهاجم ارزش‌های غربی قرار گرفته‌اند.
== منابع ==
| |||