سازمان پیمان مرکزی: تفاوت میان نسخه‌ها

 

از اظهارات علاء چنین برداشت شد که مقصود او، پیمان ترکیه - عراق است. در ۲۴ فروردین ۱۳۳۴ خبرگزاری فرانسه با [[حسین علاء]] که در یکی از کلینیک‌های [[پاریس]] دوره معالجات قبل از عمل جراحی را می‌گذراند، مصاحبه‌ای کرد که او در آن، اظهاراتی را که از وی در بیروت نقل شده بود، تکذیب کرد و گفت هرگز نگفته‌ است که دولت ایران پیشنهادهایی درباره الحاق ایران به پیمان ترکیه - عراق را مطالعه کرده است. او تأکید کرد که هیچ‌گونه پیشنهادی برای شرکت ایران در پیمان ترکیه - عراق داده نشده است.<ref name="c"/>

اما کمی بعد، ایران و بریتانیا و پاکستان به پیمان بغداد پیوستند. در آن سال‌ها آمریکا از نفوذ [[شوروی]] در [[خاورمیانه]] نگران بود و نگرانی از [[جمال عبدالناصر]]، انگلستان را به فکر پیشگیری از نفوذ و گسترش نهضت مصر انداخته‌ بود.انگلستان و آمریکا پیمان بغداد را در «حلقهٔ مالی» دفاع از خاورمیانه در برابر شوروی می‌دانستند. در مقابل، شوروی آن را ابزاری در دست تجاوزگرانی می‌دانست که «علاقه‌ای به صلح و امنیت بین‌المللی ندارند». در مه و ژوئن ۱۹۵۷ نمایندگان آمریکا به عضویت کمیته‌های اقتصادی و نظامی پیمان درآمدند اما ایالات متحده خود به پیمان نپیوست.<ref name="b"/>

 

پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، این کشور در بیستم اسفند ۱۳۵۷ (یازدهم مارس ۱۹۷۹) از پیمان سنتو خارج شد و به عضویت [[جنبش عدم تعهد|کشورهای غیرمتعهد]] درآمد. یک روز پس از ایران، پاکستان نیز که از این پیمان ناراضی بود و منتظر فرصت مناسب می‌گشت، به فاصله کمتر از ۲۴ ساعت از پیمان سنتو خارج <ref>{{یادکرد وب |عنوان=چگونه ایران رئیس جنبش عدم تعهد شد |نشانی=https://www.mashreghnews.ir/news/161315/%DA%86%DA%AF%D9%88%D9%86%D9%87-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%B1%D8%A6%DB%8C%D8%B3-%D8%AC%D9%86%D8%A8%D8%B4-%D8%B9%D8%AF%D9%85-%D8%AA%D8%B9%D9%87%D8%AF-%D8%B4%D8%AF |وبگاه=مشرق نیوز}}</ref> و این پیمان منحل شد.

 

* {{پرچم|Iraq|1963}} (در سال ۱۹۵۹ از پیمان خارج شد)

* {{پرچم|Iran|1964}} (در ۱۱ مارس ۱۹۷۹ خارج شد)