زبان شعر در نثر صوفیه: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۶:
 
== ساختار و درون‌مایهٔ کتاب ==
شفیعی کدکنی در بخش «گزارش کار» می‌نویسد: هر کس با تاریخ عرفان و مطالعات عرفانی آشنایی داشته باشد، می‌داند که این نوع نگاه به عرفان اسلامی، احتمالاً، بی‌سابقه است ولی از بس که در طول این سی چهل سال این حرف‌ها را در کلاس‌های درس و بعضی مقالاتم تکرار کرده‌ام و دانشجویان من آن‌ها را در کتاب‌ها و مقالات‌شان نقل کرده‌اند، بعضی از خوانندگان ممکن است تصور کنند که این حرف‌ها از روزگار قشیری و هجویری وجود داشته‌است. از میان هزار خواننده، اگر یک تن به این نکته وقوف داشته باشد، برای من بسنده‌است.<ref>سایت خانهٔ کتاب [https://www.mediafire.com/file/xg1wvoviildn3h6/zabaan-e+sher+dar+nasr-e+Sufi-ye-.pdf/file مشاهدهٔ صفحات اولیهٔ کتاب «زب‍ان ش‍ع‍ر در ن‍ث‍ر ص‍وف‍ی‍ه»]</ref><ref>زب‍ان ش‍ع‍ر در ن‍ث‍ر ص‍وف‍ی‍ه، محمدرضا شفیعی کدکنی، انتشارات سخن، چاپ اوّل، ۱۳۹۲، صفحهٔ ۱۴</ref>
 
شفیعی کدکنی در بخش «مقدمهٔ واجب» می‌گوید: هر جا که تجربهٔ دینی حضور داشته باشد، خود به خود تجربهٔ عرفانی امکان ظهور دارد. در هر تمدنی نقاشی، موسیقی، شعر، تئاتر، مجسمه‌سازی و ... امکان وجود دارد و این‌ها مصادیق هنرند. در کنار هر دینی نیز کسانی همیشه خواهند بود که آن دین را با نگاه جمال‌شناسانه و هنری بنگرند. اینان نیز عارفان آن دین‌اند.<ref>همان، صفحهٔ ۲۱</ref>