چرایی و سازوکارهای های سرنگونی [[امپراتوری روم غربی]] یک پرسمان تاریخی است که از سوی [[ادوارد گیبون]] تاریخنگار در کتاب ۱۷۷۶ خود زیر نام تاریخ انحطاط و سرنگونی امپراتوری روم بازگو شد.
او این پرسمان را درباره چرایی سرنگونی [[امپراتوری روم غربی]] و کاهش توان امپراتوری شرقی در سده های ۴ تا ۵ آغاز کرد.
[[ادوارد گیبون|گیبون]] نخستین کسی نبود که درباره چرایی فروپاشی امپراتوری گمانه زنی کرد ، ولی نخستین کسی بود که گفتاری پژوهش شده و بابرهان را پیش کشید.
بسیاری از انگاره های چرایی، بررسی شده است. در سال ۱۹۸۴ ، الکساندر دمندت ۲۱۰ انگاره گونه گون درباره چرایی فروپاشی رم را برشمرد و پس از آن نیز انگاره های تازه ای پدید آمد.
[[ادوارد گیبون|گیبون]] خود اندیشه های ویرانی درونی (گسست نهادهای سیاسی ، اقتصادی ، نظامی و دیگر نهادهای اجتماعی ، جنگ های شهروندی) و تاخت و تازهای بیرون از امپراتوری را بررسی کرد.
گلن بوورسوکِ تاریخنگار مینویسد:
ما وسواس فراوانی روی سرنگونی داشته ایم: این سرنگونی به عنوان کهن الگویی برای هرگونه کاهش شناخته می شود و از این رو به عنوان نمادی از ترس های خود ما شناخته می شود.
== بنمایه ==
* همکاریکنندگان ویکیپدیا، «[[:en:Historiography of the fall of the Western Roman Empire|Historiography of the fall of the Western Roman Empire]]»، ویکیپدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد (بازیابی ۲۶ شهریور ۱۴۰۰)