ابوالحسن بهنیا: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Mehrdad2021 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mehrdad2021 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷:
| office1 = [[وزارت راه|وزیر راه ایران]]
| monarch1 = [[محمدرضا شاه پهلوی]]
| primeminister1= [[جعفر شریفامامی]] {{سرخط}}[[علی امینی]]
| term_start1 = ۱۳ مهر ۱۳۳۹
| term_end1 =
| predecessor1 =
| successor1 =
خط ۲۵:
| successor3 =
| birth_date = ۱۲۸۹ خورشیدی
| birth_place = [[تهران]]، [[ایران]]
| death_date =
| death_place =
| nationality = {{پرچم|ایران|1964}}
| residence =
| alma_mater = [[مدرسه پلیتکنیک]]
| party =
| otherparty =
| spouse =
| children =
| occupation =
| profession =
|cabinet =
| religion = [[اسلام]] [[شیعه]]
|signature =
|awards =
خط ۴۴:
|footnotes =
}}
'''ابوالحسن بهنیا''' (زاده ۱۲۸۹ خورشیدی در
پدرش [[خلیل مشاورالسلطان|خلیلخان مشاورالسلطان]] بود. تحصیلات ابتدائی و متوسطه را در [[تهران]] تمام کرد. در سال ۱۳۰۷ خورشیدی پس از موفقیت در مسابقه، جزو نخستین دانشجویان اعزامی به اروپا راهی [[فرانسه]] شد و از [[مدرسه پلیتکنیک]] [[پاریس]] در رشته مهندسی پل و شوسه مدرک گرفت.<ref name=":0">{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی۱=عاقلی |نام۱=باقر |عنوان=شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران - جلد سوم |تاریخ=۱۳۸۰ |ناشر=نگاه |مکان=تهران |صفحه= ۳۴۸}}</ref>
بهنیا در سال ۱۳۱۵ به ایران برگشت و در وزارت راه استخدام و مأمور راهسازی در [[خوزستان]] شد. در سال ۱۳۲۱ رئیس راه مرکز و جنوب شد و تدریس در [[دانشکده فنی دانشگاه تهران]] را با رتبه دانشیاری آغاز کرد. پس از پنج سال به رتبه استادی رسید.<ref name=":0"/>
بهنیا در سال ۱۳۲۵ مدیرکل وزارت راه شد و سپس به عضویت هیئت مدیره بنگاه مستقل آبیاری درآمد و در سال ۱۳۲۹ مدیرعامل و رئیس هیئت مدیره این بنگاه شد. در اواخر نخستوزیری سپهبد زاهدی در سال ۱۳۳۳ برای مطالعاتی در زمینه آبیاری به پاریس فرستاده شد اما به محض اینکه در فروردین سال بعد به پاریس رسید، دولت عوض شد و او را برگرداندند و ابراهیم همایونفر را به جایش فرستادند.<ref>{{یادکرد وب |عنوان=مذاکرات جلسه ۹۴ دوره دوم مجلس سنا چهاردهم تیر ۱۳۳۴ |نشانی=https://www.ical.ir/ical/fa/Content/4_artmajles1/%D8%AC%D9%84%D8%B3%D9%87-94-%DA%86%D9%87%D8%A7%D8%B1%D8%B4%D9%86%D8%A8%D9%87-14-%D8%AA%DB%8C%D8%B1-%D9%85%D8%A7%D9%87-1334}}</ref>
در دوازدهم مهر ۱۳۳۹ در دولت [[جعفر شریفامامی|شریفامامی]] وزیر راه شد و در ترمیم کابینه [[علی امینی]] نیز مدتی عهدهدار همین سمت بود. پس از سقوط دولت دکتر امینی، به سازمان برنامه رفت و رئیس دفتر فنی آن سازمان شد. آخرین شغل دولتی وی ریاست هیئت مدیره و مدیرعاملی بانک رهنی از دوازدهم اسفند ۱۳۴۶ بود. بهنیا چند جلد کتاب درسی برای دانشکده فنی نوشت که انتشارات دانشگاه تهران چاپ کرد.<ref name=":0"/>
{{آغاز تاشو|عنوان=کابینه اول شریفامامی}}
{{کابینه اول شریفامامی}}
{{پایان تاشو}}
==
{{پانویس}}
{{ترتیبپیشفرض:بهنیا، ابوالحسن}}
|