جنگ داخلی سزار: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ←منابع تاریخی: افزودن پیوند |
|||
خط ۶۹:
از این هنگام تا ۴۹ ق. م که جنگ داخلی آغاز شد، پاتریسیها (اشرافیان) و پومپیئوس تلاش کردند سزار را در توری از [[سناتوس کنسولتوم|فرامین سنا]] بپیچانند؛ و سزار را وادار میکردند با پایان یافتن [[جنگهای گالی]]، ارتش و استان [[گل (سرزمین)|گل]] را زودتر از پومپیئوس (پروکنسول اسپانیا) تحویل دهد. شایان ذکر است که بر طبق قانونی در سال ۵۵ ق. م موسوم به Lex Licinia Pompeia<ref group="یادداشت">چنانکه گفته شد در دومین معاهده تریومویرات (آوریل 56 ق. م) سزار به کراسوس و پومپیئوس قول داد لژیونهایش را برای رأی دادن به این دو وارد کارزار انتخاباتی کند و درعوض کراسوس و پومپیئوس باید پس از انتخابشان به کنسولی (در 55 ق. م) حکم [[پروکنسول (روم)|پروکنسولی]] سزار بر سرزمین گل را برای پنج سال دیگر (تا یکم مارس 50 ق. م) تمدید میکردند. قانون ''Lex Licinia Pompeia'' همین کار را کرد.</ref> فرماندهی [[پروکنسول (روم)|پروکنسولی]] سزار بر ایالت گل که در یکم مارس ۵۴ ق. م منقضی میشد تا پنج سال دیگر یعنی تا یکم مارس ۵۰ ق. م تمدید شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی۱=J. Carcopino traduzione di Anna Rosso Cattabiani |عنوان=Giulio Cesare |تاریخ=1981 |ناشر=Rusconi Libri |صفحه=364}}</ref>
سزار که حکم پروکنسولیاش در گل (فرانسه) در سال ۵۰ ق. م
پس از کشته شدن کراسوس، پومپیئوس کوشید اوضاع را به سود خود تغییر دهد، بهطوریکه التزام «وقفه دهساله میان دو دوره تصدی متوالی کنسولی» که برخواسته از قوانین [[لوکیوس کورنلیوس سولا]] بود را ملغی ساخت. واضح بود که وی از اینکه بتواند در ۵۲ ق. م برای سومین مرتبه<ref group="یادداشت">وی به ترتیب در سالهای 70 و 55 ق. م کنسول شده بود.</ref> و تنها با سه سال فاصله از تصدی پیشینش (که در ۵۵ ق. م بود) به کنسولی منصوب شود بسی خرسند بود. سزار نه اعتراضی کرد و نه از طریق [[تریبون مردم|تریبون پلبیهایش]] آنرا وتو کرد. تاریخنگاری حدس میزند که علت اعتراض نکردن سزار آن بود که شورش [[ورسینگتوریکس]] به وی مهلت اعتراض نداد. اینچنین بود که وقتی پروکنسول سرزمین گل (سزار) دانست که آرامسازی سرزمینهایش زمان زیادی تلف کرده از دومین کاندیداتوری اش به کنسولی<ref group="یادداشت">تا این هنگام (52 ق. م) وی تنها یکبار و آنهم در 59 ق. م با [[مارکوس کالپورنیوس بیبولوس|بیبولوس]] [[کنسول روم|کنسول]] شده بود.</ref> انصراف داد و درخواست کرد که همانطور که حکم [[پروکنسول (روم)|پروکنسولی]] پومپیئوس در [[هیسپانیا|اسپانیا]] تا یکم ژانویه ۴۵ ق. م تمدید شده، حکم پروکنسولی او در گل نیز تا ۳۱ دسامبر ۴۹ ق. م تمدید شود<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی۱=[[آپیان|Appiano]] |عنوان=Le Guerre Civili |جلد=II|صفحه=24و92}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی۱=[[دیون کاسیوس|Dione Cassio]] |عنوان=storia romana |جلد=XL|صفحه= 56.2}}</ref> (پروکنسولی سزار در یکم مارس ۵۰ ق. م منقضی میشد).
|