|
'''نیک هولونیاک''' ({{lang-en|Nick Holonyak}}؛ زادهٔ {{birth date|1928|11|3}}) [[فیزیکدان]]، [[مهندس برق]]، مخترع و استاد دانشگاه آمریکایی است. وی همچنین برندهٔ جوایزی همچون [[مدال ملی فناوری و نوآوری]]، [[مدال ادیسون انجمن مهندسان برق و الکترونیک]]، [[مدال افتخار آی‌تریپل‌ئی]]، [[نشان ملی علوم]]، [[جایزه چارلز استارک دراپر]]، و [[جایزه موریس لیبمن انجمن مهندسان برق و الکترونیک آمریکا]] شده‌است. او هم‌اکنون [[استاد ممتاز]] بازنشسته دانشکده [[مهندسی برق]] در [[دانشگاه ایلینوی]] است.
او برای اختراع نوعی LED که بجای تولید نور مادون‌قرمز، نورقرمز مرئی تولید می‌کرد شناخته می شودمی‌شود. هولونیاک در 9۹ اکتبر سال 1962،۱۹۶۲، LED را معرفی کرد، او در آن زمان در آزمایشگاه تحقیقات شرکت [[جنرال الکتریک]] واقع در شهر [[سیراکیوس، نیویورک|سیراکیوس]]، [[نیویورک]] کار میکردمی‌کرد.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=Holonyak retires after 50 years in ECE|نشانی=https://ece.illinois.edu/newsroom/news/3121|وبگاه=ece.illinois.edu|بازبینی=2021-05-09|کد زبان=en|نام=Grainger Engineering Office of Marketing and|نام خانوادگی=Communications}}</ref>
== اختراعات ==
هلونیاک 41۴۱ اختراع ثبت شده درکارنامه خود دارد. یک از اختراعات معروف او لیزرنیمه‌هادی نور-قرمز است که به نام [[لیزر دیودی]] نیز شناخته می شودمی‌شود. (این نوع لیزر در [[لوح فشرده|CD]] و [[:en:DVD_player|DVDپلیرها]] و [[تلفن همراه|تلفن‌های همراه]]) و سویچ‌های گسیل‌دهنده p-n-p-n (که در دیمرهای نوری و منابع تغذیه) استفاده می شوندمی‌شوند.
در سال 2006،۲۰۰۶، ''[[:en:American_Institute_of_Physics|انستیتوی فیزیک امریکاآمریکا]] 5مقاله۵مقاله مهم و برتر چاپ شده در مجلاتش را از زمان پیدایش موسسهمؤسسه یعنی طی 75۷۵ سال گذشته، انتخاب کرد. دو مقاله از این 5۵ مقاله منتخب توسط هولنیاک به عنوان نویسنده همراه در مجله [[:en:Applied_Physics_Letters|''Applied Physics Letters]]'']] به چاپ رسیده بود. اولین مقاله، او بهمراه S.F.Bevacqua خبر ساخت اولین LED نور مرئی که در سال 1962۱۹۶۲ چاپ شد. و دومین مقاله چاپ شده به همراه [[:en:Milton_Feng|میلتون فنگ]] به عنوان نویسنده مشترک که خبر خلق یک [[:en:Transistor_laser|لیزر ترانزیستوری]] که می‌تواند به عنوان [[:en:Room_temperature|دماسنج اتاق]] کار کند را در سال 2005۲۰۰۵ داده بود. هولونیاک در فوریه سال 1963پیش‌بینی۱۹۶۳پیش‌بینی کرده بود که LEDهای او جایگزین [[لامپ رشته‌ای|لامپ‌های رشته‌ای]] [[توماس ادیسون]] خواهند شد که این مطلب در نشریه ''[[ریدرز دایجست]]'' در فوریه سال 1963۱۹۶۳ به چاپ رسید، برطبق نظر او، با بهبود در کیفیت و کارایی LEDها، آنها رفته رفته به عنوان یک گزینه انتخابی جایگزین، برای لامپ رشته‌ای خواهند بود.
== زندگینامهزندگی‌نامه ==
والدین او از مهاجران [[روسین‌ها|روسینی]] بودند. پدر هلونیاک در [[:en:Coal_mine|معدن ذغال‌سنگ]] کار می کردمی‌کرد. او یک بار به مدت 30۳۰ ساعت در [[:en:Illinois_Central_Railroad|مرکزراه‌آهن الینویز]] کار کرد و آنجا بود که فهمید زندگی سخت کارگری چیزی نیست که او میخواهدمی‌خواهد بنابراین ترجیح داد به مدرسه برود.
طبق گفته [[نایت رایدر]]" «لیزرهای قابل اعتماد و ارزان قیمت نیمه‌هادی، که برایDVD Playerها، بارکدخوان‌ها و طیف وسیعی از دستگاههایدستگاه‌های دیگر حیاتی هستند همه و همه وجودشان را به طریقی مدیون فشار کاری طاقت‌فرسای ده‌ها سال پیش یک خدمه راه‌آهن در پایین شهر هستند." »
هلونیاک مدرک کارشناسی خود را درسال 1950۱۹۵۰ و مدرک کارشناشی ارشد خود را در سال 1951۱۹۵۱ و دکتری خود را در سال 1954۱۹۵۴ در رشته مهندسی الکترونیک از [[دانشگاه ایلینوی در اربانا-شمپین]] کسب کرد. هولنیاک اولین دانشجوی [[دکترا|دکتری]] [[جان باردین|جان باردن]] درآن دانشگاه بود، باردن، فیزیکدان نظری، که به همراه شخصی دیگر بطوربه‌طور مشترک ترانزیستور را اختراع کردند که درنهایت برای کارهایش در اختراع ترانزیستور و همچنین تئوری [[ابررسانایی]] جایزه نوبل را برنده شد.
در سال 1954۱۹۵۴ هولنیاک به [[آزمایشگاه‌های بل|آزمایشگاه تلفن بل]] رفت، جایی که او برروی تجهیزات الکترونیکی مبتنی برسیلکون کار می‌کرد. او طی سالهای 1955۱۹۵۵ – 1957۱۹۵۷ در رسته مخابراتی ارتش امریکاآمریکا خدمت می کردمی‌کرد. طی سالهای 1957-1963۱۹۵۷–۱۹۶۳ او دانشمند آزمایشگاه نیمه‌هادی‌های پیشرفته کمپانی جنرال الکتریک در [[سیراکیوس، نیویورک]] بود. در سال 1963،۱۹۶۳، او به درجه پروفسورای دانشگاه الینویز رسید، که پانزده سال بعد یعنی در سال 2013۲۰۱۳ بازنشست شد.
== دانشگاه الینویز ==
درسال 2007۲۰۰۷ او صاحب کرسی جان باردن شد و به درجه پروفسورا در الکترونیک و مهندسی کامپیوتر و فیزیک در [[دانشگاه ایلینوی در اربانا-شمپین]] رسید. او به همراه همسرش کاترینه 51۵۱ سال زندگی مشترک داشتند. او دیگر تدریس نمی کند،نمی‌کند، اما به طوربه‌طور تمام وقت درحال تحقیقات است. او و دکتر میلتن فنگ یک مرکز تحقیقاتی در دانشگاه با مبلغ 6.5۶٫۵ میلیون دلار از دپارتمان دفاع ایالات متحده (دارپا) راه اندازی کردند.
10دانشجو۱۰دانشجو از 60۶۰ دانشجوی سابق دکتری او درحال تحقیق روی استفاده‌های دیگر از فنآوری LED در شرکت [[لومیلدس]] واقع در [[سیلیکون‌ولی]] درحال کار هستند.
== جوایز و افتخارات ==
هلونیاک از طرف [[جرج اچ. دابلیو. بوش|جورج بوش پدر]] و [[جرج دابلیو. بوش|بوش پسر]]، [[آکی‌هیتو]] امپراطورامپراتور ژاپن و [[ولادیمیر پوتین]] جوایزی دریافت کرد.
در سال 1984،۱۹۸۴، هلونیاک، برای [[آکادمی ملی علوم|آکدمی ملی علوم]] انتخاب شد.
در سال 1989،۱۹۸۹، [[مدال ادیسون انجمن مهندسان برق و الکترونیک|مدال IEEE ادیسون]] برای پاسداشت از "«خدمات برجسته‌ای که در شاخه مهندسی الکترونیک در ارتباط با پیشرفت‌های عظیمی که در زمینه مواد و دستگاههایدستگاه‌های نیمه هادی انجام داد"» اعطا شد.
در سال 1992،۱۹۹۲، او از آکادمی آپتیک امریکاآمریکا جایزه چارلز هارد تونز را دریافت کرد.
در سال 1993،۱۹۹۳، او جایزه NAS را برای کاربرد صنعتی علوم دریافت کرد.
در سال 1995،۱۹۹۵، بابت کمکهای برجسته به تحقیقات و کاربردهای عملی دیودها و لیزرهای ساطع کننده نور به او [[جایزه ژاپن|جایزه بین‌المللی ژاپن]] معادل 500هزاردلار۵۰۰هزاردلار اعطا شد.
در سال 2001،۲۰۰۱، او مدال فردریک ایوز را از [[:en:The_Optical_Society|انجمن اپتیک امریکاآمریکا]] دریافت کرد.
در سال 2003،۲۰۰۳، به او [[مدال افتخار آی‌تریپل‌ئی|مدال افتخار موسسهمؤسسه IEEE]] اعطا شد.
== منابع ==
{{ترتیب‌پیش‌فرض:هولونیاک، نیک}}
[[رده:استادان دانشگاه ایلینوی در اوربانا شامپاین]]
[[رده:اعضای آکادمی ملی مهندسی آمریکا]]
| 