نبرد راسینیای: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۸:
ساعت ۳ بامداد روز ۲۲ ژوئن [[عملیات بارباروسا]] با گلوله‌باران مواضع دشمن توسط توپخانه آغاز شد. گروه ارتش شمال هنگام آغاز تهاجم از پشتیبانی هوایی ۴۰۰ هواگرد ناوگان ۱ هوایی لوفت‌وافه برخوردار بود.{{sfn|Buttar|2013|p=۷۵}} [[ارتش چهارم زرهی (ورماخت)|گروه زرهی ۴]] تحت فرمان ارتشبد [[اریش هوپنر]] نقش سرنیزه زرهی این گروه ارتش را بر عهده داشت.{{sfn|Glantz|2001|p=۴۳}} این گروه زرهی بدون این که همانند سایر گروه‌های زرهی به یک ارتش پیاده‌نظام مرتبط شده باشد، با شروع عملیات، پیشروی سریع خود را در [[منطقه بالتیک]] آغاز کرد.{{sfn|Kirchubel|2013|p=۱۳۹}} [[لشکر هشتم زرهی (ورماخت)|لشکر ششم زرهی]] به فرماندهی سرتیپ [[فرانتس لنتگراف]] به عنوان بخشی از [[سپاه ۴۱ (ورماخت)|سپاه ۴۱ موتوریزه]] در جناح شمالی گروه زرهی ۴، با هدف اولیه [[راسینیای]]، نیروهای جلودار خود را به دو گروه‌رزمی تقسیم کرد. در جناح راست گروه‌رزمی ''زِکِندورف'' یک گردان پیاده‌نظام، یک گردان موتورسوار، یک گردان تانک و یگان‌های پشتیبانی مهندسی، ضد تانک و ضدهوایی در اختیار داشت، وظیفه یافته بود از طریق جاده اصلی از جنوب به سمت راسینیای یورش ببرد. گروه‌رزمی ''راوس'' در جناح چپ با یک گردان پیاده‌نظام و یک گردان تانک نیز در محوری همگرا با دیگر گروه‌رزمی از جنوب غربی به سمت راسینیای در حرکت بود. روز ۲۳ ژوئن، گردان شناسایی لشکر با پیشروی در پیش‌رو، گذرگاه رود [[دوبیسا]] را در شمال شرقی راسینیای را به سلطه خود درآورد. در مواجه با مقاومت پراکنده و ناهماهنگ دشمن، گروه‌های رزمی پیشروی خوبی انجام دادند و راسینیای را به سرعت تصرف کردند. گردان شناسایی با گذر از رود دوبیسا در کرانه شرقی آن جای پایی برای لشکر باز کرد. زکندورف یگان‌های خود را به جانب پل‌های تحت کنترل گردان شناسایی پیش برد و راوس راه جانب شمالی را برای به دست آوردن گذرگاه‌های بیشتر در نزدیکی [[کاتائوسکیای]]، پیش گرفت.{{sfn|Buttar|2013|p=۸۲–۸۴}}
 
در طرف مقابل، کمیساریای خلق دفاع شوروی در شرایط خلع اطلاعاتی، با صدور فرمان شماره ۳ به سپهبد [[فیودور کوزنتسوف]]، فرمانده جبهه شمال غربی شوروی، دستور به اجرای ضد حمله قدرتمند از ناحیه [[کاوناس]] به جناحین یا پشت نیروهای دشمن در منطقه [[سوواوکی|سوالکی]] و تصرف این منطقه تا پایان روز ۲۴ ژوئن را داد. قبل از آن که این فرمان خوشبینانه ساعت ۱۰ صبح روز ۲۳ ژوئن به اطلاع کوزنتسوف برسد، او از پیش سپاه‌های ۳ و ۱۲ مکانیزه را مأمور به آغاز ضد حمله کرده بود. با فقدان اطلاعات روشن از تحرکات دشمن، کوزنتسوف سپاه‌های ۳ و ۱۲ را به ترتیب موظف به پیشروی از [[کداینیای]] به جانب شمال غربی و از [[شولی (شهر)|شیاولیای]] به جانب جنوب شرقی در برابر نیروهایی از دشمن که بیشترین پیشروی را کرده بودند، ساخت.{{sfn|Buttar|2013|p=۸۰}} با انتقال لشکرهای پنجم تانک و هشتاد و چهارم تفنگ‌دار موتوریزه سپاه ۳ مکانیزه به ارتش یازدهم، این سپاه که موظف به رساندن خود به راسینیای و پاکسازی گذرگذرگاه رود دوبیسا شده بود، می‌بایست ماموریت خود را تنها با لشکر دوم تانک که در [[گایژونای]] در ۱۲۰ کیلومتری شرق راسینیای مستقر بود، به انجام می‌رساند. این لشکر حرکت آهسته خود به سمت این هدف را در سکوت کامل رادیویی، ساعت ۱۷:۳۰ همان روز آغاز کرد. راه‌بندان در جاده اصلی در اثر حضور پناه‌جویان و حملات هوایی لوفت‌وافه، سرعت پیشروی لشکر دوم تانک را بسیار کاهش داده و آن را مجبور به استفادااستفاده از راه‌های خاکی نموده بود.{{sfn|Kavalerchik|2018|p=۲۱۲}}
 
ساعات پایانی روز ۲۳ ژوئن قرارگاه لشکر ششم زرهی مداوما اطلاعاتی از شناسایی هوایی نزدیک شدن پرسرعت تعداد زیادی تانک دشمن به جانب این لشکر، دریافت کرد. صبح روز ۲۴ ژوئن مشخص شد این نیروها در حال حرکت به سمت دو گذرگاه در کنترل دو گروه‌رزمی لشکر، هستند. سرتیپ لنتگراف سعی کرد جهت تقویت دو گروه‌رزمی و جلوگیری از عبور نیروهای شوروی از رود دوبیسا، به سرعت نیروی کمکی از بدنه اصلی لشکر به سوی راسینیای ارسال کند. این برنامه طبق انتظار پیش نرفت؛ چرا که مسیر این نیروهای علاوه بر لشکر دویست و نود و ششم پیاده‌نظام، با مسیر لشکر یکم زرهی نیز تلافی پیدا کرده بود.{{sfn|Raus|2003|p=۲۰–۲۲}}