'''علی‌عباس حسن‌زادهٔ برزگر''' معروف به '''اردشیر برزگر''' تاریخ‌نویس [[مازندرانی]] است.<ref>اردشیر برزگر به تصحیح محمد شکری فومشی. «تاریخ تبرستان» (۱۳۸۰) رسانش. بخش مقدمه.</ref> او متولد ۱۳۱۳ هجری قمری در [[شهرستان بابل]] بود. برزگر نویسندهٔ کتاب «تاریخ مفصل تبرستان» است که در پنج بخش نگاشته شده.<ref>نوری، نظام‌الدین. تاریخ ادبیات و فرهنگ مازندران. انتشارات زهره، ۱۳۸۰. صفحهٔ ۴۳۵.</ref> اثر اردشیر برزگر در زمان [[رضا شاه]] تألیف شد که با توجه به کمبود منابع در این دوره، کاری نسبتاً ارزشمند است.<ref>محمدعلی مفرد. ''ظهور و سقوط آل زیار'' (۱۳۸۶). تهران: رسانش. ص ۲۱.</ref><ref>ابوالفضل حسن‌آبادی. درآمدی بر ریخت‌شناسی محلینگاری در تاریخ معاصر ایران (۱۳۹۳). در «[http://www.tabarestan.info/gmg/gmg28m/maj.pdf مجموعه مقالات همایش بین‌المللی تاریخ محلی مازندران]». انتشارات هاوژین. ۱۵۵-۱۷۴.</ref> این کتاب به سه جلد تقسیم شد. جلد نخست «تاریخ تبرستان پیش از اسلام» در ۱۳۲۹ و بخشی از جلد دوم تحت نام «تاریخ تبرستان پس از اسلام» در ۱۳۴۴ چاپ شدند. هیچ‌یک از این دو جلد تجدید چاپ نشده و تا زمان درگذشت اردشیر برزگر جلد سوم (دانشوران تپوری) منتشر نشد. تا این که در سال ۱۳۸۰ به همت محمد شکری فومشی و [[انتشارات رسانش]] کتابی کامل در بر دارندهٔ هر سه جلد به عنوان «تاریخ تبرستان» منتشر شد.<ref>اردشیر برزگر به تصحیح محمد شکری فومشی. «تاریخ تبرستان» (۱۳۸۰) رسانش. بخش مقدمه.</ref>
