کاربر:Darth Kourosh/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۸۶۶:
{{شعر}}{{ب|ثوابت باشد ای دارای خرمن|اگر رحمی کنی بر خوشه چینی}}{{پایان شعر}}
| دعوت به نیکوکاری در حق نیازمندان.<ref>{{پک|سپهر|۱۳۹۷|ک=مثل و مثل‌واره در شعر حافظ|ص=۱۰۵ - ۱۰۶}}</ref>
|-
| align="center" | ۱۴۲
| align="center" | {{شعر}}{{ب|حدیث دوست نگویم مگر به حضرت دوست|که آشنا سخن آشنا نگه دارد}}{{پایان شعر}}
{{سخ}}
{{شعر}}{{ب|بوی خوش تو هر که ز باد صبا شنید|از یار آشنا سخن آشنا شنید}}{{پایان شعر}}
| صمیمت بین دو کس باعث می‌شود زودتر به احوال و اهداف هم پی ببرند.<ref>{{پک|سپهر|۱۳۹۷|ک=مثل و مثل‌واره در شعر حافظ|ص=۱۰۶ - ۱۰۷}}</ref>
|-
| align="center" | ۱۴۳
| align="center" | {{شعر}}{{ب|دلا معاش چنان کن که گر بلغزد پای|فرشته‌ات به دو دست دعا نگه دارد}}{{پایان شعر}}
{{سخ}}
{{شعر}}{{ب|چنان بزی که اگر خاک ره شوی کس را|غبار خاطری از رهگذار ما نرسد}}{{پایان شعر}}
| کمک به مردم و نیازمندان در سختی‌های زندگی به خودمان بازمی‌گردد.<ref>{{پک|سپهر|۱۳۹۷|ک=مثل و مثل‌واره در شعر حافظ|ص=۱۰۷}}</ref>
|-
| align="center" | ۱۴۴
| align="center" | {{شعر}}{{ب|گرت هواست که معشوق نگسلد پیمان|نگاه دار سر رشته تا نگه دارد}}{{پایان شعر}}
| وفا کردن باعث وفا دیدن می‌شود.<ref>{{پک|سپهر|۱۳۹۷|ک=مثل و مثل‌واره در شعر حافظ|ص=۱۰۸}}</ref>
|-
| align="center" | ۱۴۵
| align="center" | {{شعر}}{{ب|ستم از غمزه میاموز که در مذهب عشق|هر عمل اجری و هر کرده جزایی دارد}}{{پایان شعر}}
| هر عمل انسان در این دنیا به پاداش یا جزایی خواهد داشت.<ref>{{پک|سپهر|۱۳۹۷|ک=مثل و مثل‌واره در شعر حافظ|ص=۱۰۸}}</ref>
|-
| align="center" | ۱۴۶
| align="center" | {{شعر}}{{ب|نغز گفت آن بت ترسابچه باده پرست|شادی روی کسی خور که صفایی دارد}}{{پایان شعر}}
{{سخ}}
{{شعر}}{{ب|بر جهان تکیه مکن ور قدحی می داری|شادی زهره جبینان خور و نازک بدنان}}{{پایان شعر}}
{{سخ}}
{{شعر}}{{ب|کرده‌ام توبه به دست صنم باده فروش|که دگر می نخورم بی رخ بزم آرایی}}{{پایان شعر}}
| دعوت به نوشیدن می به سلامتی اهل دل.<ref>{{پک|سپهر|۱۳۹۷|ک=مثل و مثل‌واره در شعر حافظ|ص=۱۰۹}}</ref>
|-
| align="center" | ۱۴۷
| align="center" | {{شعر}}{{ب|لطیفه‌ایست نهانی که عشق از او خیزد|که نام آن نه لب لعل و خط زنگاریست}}{{پایان شعر}}
{{سخ}}
{{شعر}}{{ب|جمال شخص نه چشم است و زلف و عارض و خال|هزار نکته در این کار و بار دلداریست}}{{پایان شعر}}
{{سخ}}
{{شعر}}{{ب|شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد|بنده طلعت آن باش که آنی دارد}}{{پایان شعر}}
{{سخ}}
{{شعر}}{{ب|این که می‌گویند آن خوشتر ز حسن|یار ما این دارد و آن نیز هم}}{{پایان شعر}}
| جاذبهٔ درونی انسان‌ها بسیار مهم‌تر و جذاب‌تر از حاذبهٔ ظاهری آن‌هاست.<ref>{{پک|سپهر|۱۳۹۷|ک=مثل و مثل‌واره در شعر حافظ|ص=۱۰۹ - ۱۱۰}}</ref>
|-
| align="center" | ۱۴۸
| align="center" | {{شعر}}{{ب|دل نشان شد سخنم تا تو قبولش کردی|آری آری سخن عشق نشانی دارد}}{{پایان شعر}}
{{سخ}}
{{شعر}}{{ب|بیان شوق چه حاجت که سوز آتش دل|توان شناخت ز سوزی که در سخن باشد}}{{پایان شعر}}
| تفاوت سخن عاشقانه با سخن معمولی در شور و حال آن است.<ref>{{پک|سپهر|۱۳۹۷|ک=مثل و مثل‌واره در شعر حافظ|ص=۱۱۰}}</ref>
|-
| align="center" | ۱۴۹
| align="center" | {{شعر}}{{ب|در ره عشق نشد کس به یقین محرم راز|هر کسی بر حسب فکر گمانی دارد}}{{پایان شعر}}
{{سخ}}
{{شعر}}{{ب|به قدر دانش خود هر کسی کند ادراک}}{{پایان شعر}}
{{سخ}}
{{شعر}}{{ب|فکر هر کس به قدر همت اوست}}{{پایان شعر}}
| افکار و تصورات هرکس تنها محدود به بینش و علم اوست.<ref>{{پک|سپهر|۱۳۹۷|ک=مثل و مثل‌واره در شعر حافظ|ص=۱۱۰ - ۱۱۱}}</ref>
|-
| align="center" | ۱۵۰
| align="center" | {{شعر}}{{ب|با خرابات نشینان ز کرامات ملاف|هر سخن وقتی و هر نکته مکانی دارد}}{{پایان شعر}}
| هشدار به گفتن هر سخن در جا و مکان درست خود.<ref>{{پک|سپهر|۱۳۹۷|ک=مثل و مثل‌واره در شعر حافظ|ص=۱۱۱}}</ref>
|-
| align="center" | ۱۵۱
| align="center" | {{شعر}}{{ب|مرغ زیرک نزند در چمنش پرده سرای|هر بهاری که به دنباله خزانی دارد}}{{پایان شعر}}
{{سخ}}
{{شعر}}{{ب|می بیاور که ننازد به گل باغ جهان|هر که غارتگری باد خزانی دانست}}{{پایان شعر}}
| دل نبستن به ثبات در دنیا.<ref>{{پک|سپهر|۱۳۹۷|ک=مثل و مثل‌واره در شعر حافظ|ص=۱۱۲}}</ref>
|-
| align="center" | ۱۵۲
| align="center" | {{شعر}}{{ب|مدعی گو لغز و نکته به حافظ مفروش|کلک ما نیز زبانی و بیانی دارد}}{{پایان شعر}}
{{سخ}}
{{شعر}}{{ب|اگر چه عرض هنر پیش یار بی‌ادبیست|زبان خموش ولیکن دهان پر از عربیست}}{{پایان شعر}}
| اشاره به بی‌هنر و مهارت نبودن خود.<ref>{{پک|سپهر|۱۳۹۷|ک=مثل و مثل‌واره در شعر حافظ|ص=۱۱۲}}</ref>
| |||