جنبش مشروطه ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

[نسخهٔ بررسی‌نشده][نسخهٔ بررسی‌نشده]
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
←‏نقد و تحلیل: با توجه به تکمیل بخش زوال، این بخش نیازی نیست.
خط ۳۱۰:
=== غرب‌زدگی ===
[[سید احمد فردید|احمد فردید]]، مشروطیت را «دفع فاسد به افسد» می‌داند و آن را جنبشی «فراماسون‌زده» و «یهودی‌زده» قلمداد می‌کند. به عقیده او، در جریان جنبش مشروطه، «تاریخ زهواردررفته و ممسوخ غربی» به نام «ترقی‌خواهی و تجددطلبی» توسط «منورالفکران و مقلدان بی‌سواد» وارد ایران شد و گسترش پیدا کرد.<ref>{{پک|محمودی|۱۳۸۵|ک=آیین|ف=آل احمد، مشروطه، روشنفکری و دموکراسی|ص=۳۰}}</ref> [[جلال آل احمد]] نیز آن را «جنجال مشروطه» و «بلوای مشروطه» می‌خواند و معتقد است این جنجال به عقد قرارداد دارسی و واگذاری امتیاز نفت ایران در سال ۱۹۰۱ میلادی مربوط است. او اسلام را سدی در برابر نفوذ [[اندیشه غرب‌زدگی|غرب‌زدگی]] قلمداد می‌کند و مشروطه‌خواهان را متعلق به دسته بی‌دینان می‌داند. او معتقد است که شیخ فضل‌الله نوری به دلیل حمایت از تشیع اعدام شد و جسد او بر چوبه دار را نمادی از استیلای غرب‌زدگی در ایران می‌داند. از طرفی آشکار است که کاهش اینهمه دگرگونی‌ها و چالش‌ها و دستاوردهای بزرگ به یک رویداد خاص، جز مثله کردن یک واقعه بزرگ و نتیجه‌گیری غیر واقعی و گمراه کننده دربرنداشته است.<ref>{{پک|محمودی|۱۳۸۵|ک=آیین|ف=آل احمد، مشروطه، روشنفکری و دموکراسی|ص=۲۹}}</ref>
 
=== اثرگذاری بر تاریخ معاصر ===
هزاوه‌ای و زیرکی حیدری معتقدند که «گفتمان روشنفکری» در عصر مشروطه با ارائهٔ تصویر نادرستی از مشروطه غربی توانست بخشی از روحانیان مسلمان را همراه کند که از آن تحت عنوان «گفتمان روحانیت مشروطه‌خواه» نام می‌برند. گفتمان روحانیت مشروطه‌خواه به دلیل همراهی با گفتمان روشنفکری، از انفعال تاریخی خارج شد و با پرداختن به مسئلهٔ حکومت در عصر غیبت، به‌طور جدی در جنبش مشروطه نقش ایفا کرد و نوعی الگوی مشروطهٔ اسلامی را ایجاد کرد. این گفتمان اگرچه خیلی زود شکست خورد، اما در رویدادهای بعدی، با جذب دال‌های شناور جامعه، توانست در جریان [[انقلاب ۱۳۵۷]]، [[حکومت اسلامی]] را پایه‌گذاری کند.<ref>{{پک|هزاوه‌ای|زیرکی حیدری|۱۳۹۲|ک=پژوهشنامه انقلاب اسلامی|ف=همگرایی و واگرایی گفتمان‌های روحانیت مشروطه خواه و روشنفکری از مشروطه تا انقلاب اسلامی|ص=۶۳}}</ref>
 
== الهام و بازآفرینی ==