جیکوب آرمینیوس: تفاوت میان نسخه‌ها

آرمینیوس در [[اودواتر]] [[استان اوترخت]] [[هلند]] به دنیا آمد و در نوجوانی والدین خود را از دست داد. پدرش هرمن (نام [[آرمینیوس]] لاتین شدهٔ Hermanszoon و بمعنی ''فرزند هرمن'') وفات کرد و زن بیوه‌اش را با کودکی خردسال تنها گذاشت.<ref>{{cite book | last = Bangs | first = Carl | title = Arminius: A Study in the Dutch Reformation | url = https://archive.org/details/arminiusstudyind0000bang_g8f8 | publisher = Asbury Press | location = Grand Rapids | year = 1985 | isbn = 0-310-29481-9 | page = [https://archive.org/details/arminiusstudyind0000bang_g8f8/page/25 25]}}</ref> مادرش نیز در سال 1575۱۵۷۵ و در جریان قتل‌عام اسپانیایی در اودواتر جان خود را از دست داد.

پیشوای روحانی [[تئودور املیوس]] وی را به [[فرزند خواندگی]] پذیرفت و او را به مدرسه [[اوترخت]] فرستاد اما او نیز در سال 1574۱۵۷۴ وفات یافت. سپس [[رودولف اشنلیوس]] وی را به [[ماربورگ]] فرستاد و وی را قادر ساخت که بتواند در [[دانشگاه لیدن]] به مطالعه [[الهیات]] بپردازد.<ref name=AAE>Marijke Meij-Tolsma, ''Arminius, Arminianism, and Europe: Jacobus Arminius (1559/60-1609)'' (2009), Introduction pp. ix-xvi; [http://books.google.co.uk/books?id=Fw8Ja1h8l0gC&pg=PR9&lpg=PR9&dq=Arminius+Bangs&source=bl&ots=aBRXsMD9KI&sig=PzUM5E35G2rFhMnhS13JzT8syIQ&hl=en&ei=SfFCTb3pBNG18QPVqtkb&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=3&ved=0CCQQ6AEwAjgK#v=onepage&q=Arminius%20Bangs&f=false Google Books].</ref>

وی [[الهیات]] را از [[تئودور دو بز]] -جانشین کالون و یکی از رهبران معترضان فرانسه- آموخت. در سال ۱۵۸۹ از وی خواسته شد تا از آموزه [[ژان کالون]] در مورد "«ازپیش برگزیدگی"» در برابر حملات "«کورنهرت"» دفاع کند؛ اما پس از داغ شدن بحث، دریافت که پیرو نگرش [[کورنهرت]] شده‌است.

«[[عیسی]] راه نجات را فراهم کرده و هر که به او [[ایمان]] آورد نجات پیدا میکندمی‌کند و خدا هم از رستگاری کسانی که نجات پیدا می‌کنند آگاه است.»<ref>لین، تونی؛ تاریخ تفکر مسیحی، ترجمه روبرت آسریان، تهران، نشر و پژوهش فرزان روز، ۱۳۸۶، چاپ سوم، ص ۳۰۴- ۳۰۵۳۰۴–۳۰۵</ref>

آرمینیوسی‌ها همچنان در جدال با کالونی‌ها بودند تا اینکه در شورای دورت و پس از مناقشات بسیار هنگامی که حزب سیاسی مخالف آرمینیوس به قدرت رسید؛ دستور تشکیل شورایی را داد که مختص هلند نبود و جنبه فراملی داشت. در این شورا معترضین محکوم شدند و آراء ایشان مردود اعلام شد و از این شورا به بعد کم کمکم‌کم روبه فراموشی رفتند.<ref>لین، تونی؛ پیشین، ص ۳۰۴ تا ۳۱۰</ref>