روژه گارودی: تفاوت میان نسخه‌ها

}}</ref> و آن دو دکترین را کنار گذاشت. روژه تا قبل از مرگ در [[اسپانیا]] زندگی می‌کرد. او با سلما تاجی فاروقی ازدواج کرد و پس از گرویدن به اسلام تبدیل به یکی از مفسران برجسته و پیشروی اسلامی و از مدافعین موضوع فلسطین شد.

گارودی در مه [[۱۹۹۷ (میلادی)|۱۹۹۷]] مأموریت یافت تا یک سری مقاله برای یک هفته‌نامهٔ [[زبان عبری|عربی]] که توسط سرویس عربی بی‌بی‌سی در لندن منتشر می‌شد بنویسد. در ۱۹۹۸، یک دادگاه فرانسوی وی را به جرم [[انکار هولوکاست]] و افترای نژادی مجرم شناخت و بخاطر کتاب ''[[اسطوره‌های بنیان‌گذار سیاست اسرائیل]]'' {{به فرانسوی|Mythes fondateurs de la politique israélienne}} که در سال ۹۵۱۹۹۵ نوشته بود، ۱۲۰٬۰۰۰ فرانک فرانسه ($۴۰٬۰۰۰ دلار امریکا) جریمه کرد. این کتاب با پذیرفتن دیدگاه‌های منکر هولوکاست، [[رابرت فاریسون]]، فاش می‌کند که در طی [[هولوکاست]] یهودیان در [[اتاق گاز|اتاق‌های گاز]] کشته نشدند<ref>{{یادکرد-ویکی

}}</ref> و به سرعت به [[زبان عربی|عربی]] و [[فارسی]] ترجمه شد. برای پشتیبانی از گارودی وکیل [[سودان|سودانی]‌ی،]، Faruk M. Abu Eissa، یک تیم حقوقی پنج نفره را گرد آورد تا از گارودی در محاکمه‌اش در پاریس پشتیبانی کنند. دولت [[ایران]] مقداری از مبلغ جریمهٔ گارودی را پرداخت.{{مدرک}}

تقریباً از سال ۱۹۹۸ به بعد، روژه گارودی که سانسور کتابش را غیرعادلانه، خلاف آزادی عقیده و بیان، و «توطئهٔ صهیونیستی» می‌دانست، از سوی دولت‌های مسلمان همچون جمهوری اسلامی ایران پشتیبانی شد{{مدرک}} که گاه با دعوت از وی، با کمک‌های مالی و پشتیبانی تبلیغی، سعی کردند از او به عنوان یک شخصیت ضدصهیونیسم بهره بگیرند. وی در این سال‌ها چندین بار به [[تهران]]، [[قم]] [[قاهره]]، [[بیروت]]، [[دمشق]]، امان،[[امان]]، [[قطر]] و سرزمین‌های فلسطینی سفر کرد. در ایران، رئیس جمهوری وقت، [[محمد خاتمی]] نیز وی را به حضور پذیرفت. البته گارودی در دههٔ هشتاد میلادی (۱۳۶۴) هم به مناسبت دههٔ فجر به تهران رفته، و در بحث‌هایی با [[عبدالکریم سروش]] و [[نصرالله پورجوادی]] شرکت کرده بود.{{مدرک}}

او در سال ۱۳۶۵ نیز گفتگویی با علامه [[محمدتقی جعفری]] کرده بود و از جمله از این علامهٔ مسلمان پرسیده بود: «آیا اسلام در نصف قرار دادن ارث زن با مرد‚ در حق زن کوتاه نیامده است؟» و محمد تقی جعفری در جواب توضیح داده بود: «بدان جهت که عمده گردونه اقتصاد با نیروی عضلانی و فکری مردها به حرکت در می‌آید و در این مسیر همواره مردها هستند که تحت فشار عوامل خردکننده اقتصاد‚ انرژی‌های فکری و عضوی خود را مستهلک می‌نمایند و از طرفی دیگر مخارج عالیه به طور اکثریت به عهده مردهاست‚مردهاست، لذا سهمیه ارث مرد در چند مورد (نه در همه موارد) از زن بیشتر است. از طرفی دیگر زن به جهت عوامل جنسی خود و هم‌چنین دوران قاعدگی و بارداری نمی‌تواند در تولید و دیگر جریانات اقتصادی شرکت کند‚کند، مخصوصاً از جهت ضرورت تربیت عاطفی و احساساتی کودکان و نوجوانان‚نوجوانان، مجبور است مخارج او از ناحیه مرد تأمین شود که در اصطلاح فقه اسلامی آن را نفقه می‌گویند.»<ref>http://www.farsnews.ir/newstext.php?nn=8708250853</ref>

همچنین در سال ۱۳۷۷ در سفری به [[قم]] در [[مدرسه فیضیه| مدرسهٔ فیضیه]] و در جمع طلاب و فضلای [[حوزه علمیه قم| حوزهٔ علمیهٔ قم]] به ارائهٔ سخنرانی پرداخت و از جمله با [[آیت‌الله مصباح یزدی]] دیدار داشت و به این مناسبت گفته بود: «اسلام جهانی‌ترین دین است. من که مسیحی و مارکسیست بودم، به این خاطر مسلمان شدم که دین اسلام را جهانی و فراگیر یافتم».<ref>{{یادکرد وب |url=http://www.persian.rfi.fr/node/80587 |title=پایان زندگی روژه گارودی: کژراهه یا ایمان - فرانسه/اسلام - RFI<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات --> |accessdate=۱۶ ژوئن ۲۰۱۲ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20140511230905/http://www.persian.rfi.fr/node/80587 |archivedate=۱۱ مه ۲۰۱۴ |dead-url=yes}}</ref>

در ژانویهٔ ۱۹۹۹ روشنفکران اردنی گارودی را «''مهمترین شخصیت فرهنگی سراسر جهان در قرن بیستم''» نامیدند. عبدالحلیم خدام معاون پیشین رئیس جمهوری سوریه گارودی را «''بزرگترین فیلسوف معاصر در جهان غرب''» خواند. [[معمر قذافی]] رهبر لیبی مقام او را تا حد «''بزرگترین فیلسوف اروپا از زمان افلاطون و ارسطو''» بالا برد. او در سال ۲۰۰۲ برنده [[جایزه بین‌المللی حقوق بشر القذافی| جایزهٔ بین‌المللی حقوق بشر القذافی]] شد.<ref>http://www.guardian.co.uk/commentisfree/2008/apr/05/appointmentwithfarce, 1 October 2002.</ref>