[[پرونده:Dakhmeh.jpg|بندانگشتی|چپ|270px|تصویر چند [[دخمه]] (جایی که [[زرتشتیان]] درگذشتگان خود را در آن می‌گذاشتند) در [[کوه خواجه]] در [[سیستان و بلوچستان]].]]
'''اَستودان''' یا '''ستودان''' که از دو بخش اَستو- (هسته :استخوان) و -دان (جایگاه) تشکیل شده‌است به معنی «جایگاه نگهداری [[استخوان]]» است.این جایگاه‌ها کهو در دین [[مزدیسنا]] بخشی از آیین مردگان شمرده می‌شده حفره‌هاییکه استشامل کهحفره‌هایی به صورت‌های منتظم و چهارگوش یا نامنتظم و ساده در درون سنگ کوه بوده، و از پیش ایجاد می‌شده‌اند وتا استخوان مردگان را پس از پوسیدن یا خورده شدن اجزاء غیر استخوانی لاشه توسط لاشخورها در «[[دخمه]]» بدانجا انتقال داده و در آن‌ها نگهنگاه می‌داشته‌انددارند. بعضی از استودان‌های عهد [[ساسانی]] مشتمل بر نوشته‌های مذهبی و نام،نامِ درشخص گذشتهدرگذشته بوده‌است.<ref name=":0">دانشنامهٔ مزدیسنا، ص ۱۰۶</ref> [[گوردخمه]] نیز روشی مشابه برای مردگان است.
بازمانده‌استودان‌هایبازمانده استودان‌های کهن را می‌توان در [[شوشتر]]، [[نقش رستم]]، [[شهر ری]] و استان [[کرمان]]، و [[یزد]]، ایرانمشاهدهیافت کردمی‌شود.
== نام ==
استودان از دو بخش اَستو- (هسته :استخوان) و -دان (جایگاه) تشکیل شده‌است.<ref name=":0"/>
