در جامعه‌هایی چون [[یونان باستان]] که اشراف قدرت را در دست داشتند، [[اصالت خون]] بسیار اهمیت داشت. در [[روم باستان]]، با حفظ تبار افراد، طبقات جامعه مشخص می‌شد؛ یعنی اشراف و طبقات [[آریستوکراسی]] از طبقات پست جدا می‌شدند. افرادی، نسب‌نامه افراد را مورد بررسی قرار می‌دادند؛ چنان‌که شغل یا مقام، با تبار او مطابقت نداشت، وی را وادار می‌کردند شغل و مقام خود را تغییر دهد.
در میان عرب‌ها، شناخت نسب اهمیت داشت و در [[رجزخوانی]] مورد توجه بود. بر اساس همین تبارشناسی، اتحاد قبایل به وجود می‌آید. تبارشناسان در بین عرب، ''نسابهتشابه'' خوانده می‌شدند. بعدها، با ظهور [[اسلام]]، مقامی به نام [[نقیب]] پدید آمد که تبار خاندان‌های مهم را شناسایی می‌کرد. کتاب‌های مهمی در زمینه تبارشناسی، در جهان اسلام نوشته شدند؛ از آن‌جمله کتاب [[الأنساب]] نوشته [[کلبی]] و [[الفصول‌الفخریه]] نوشته [[ابن‌عنبه]] است.شد
امروزه با دگرگونی‌هایی که در جامعه‌ها، به ویژه پس از [[انقلاب صنعتی]] پدید آمده‌است؛ بر اهمیت این دانش افزوده شده‌است. جابه‌جایی فراوان گروه‌های انسانی و دگرگونی در وضعیت و موقعیت زندگی خانوادگی، در اسرائیل و بالکان نمونه بارز آن است. امروزه حفظ انساب و مطالعات تبارشناسی آسان‌تر از گذشته انجام می‌پذیرد؛ مؤسسات [[ثبت احوال]] و صدور [[شناسنامه]] و نگهداری سوابق شناسنامه‌ای چون تاریخ تولد، [[ازدواج]]، [[طلاق]] و [[مرگ]] در دفاتر مخصوص این کار را آسان کرده‌است. امروزه نسب‌شناسی در مسائل حقوقی و کشف هویت اهمیت بسیار دارد. مورخان در تحقیقات تاریخی و دین‌شناسان در تحقیق علوم دینی به تبارشناسی اهمیت می‌دهند.
