مستعمره ویرجینیا: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱:
 
 
'''مستعمره ویرجینیا''' ، که در سال ۱۶۰۶ اجاره شد و در سال ۱۶۰۷ مستقر شد، اولین مستعمره انگلیسی ماندگار در [[آمریکای شمالی]] در پی تلاش‌های ناموفق مالکانه برای اسکان در [[نیوفاندلند (جزیره)|نیوفاندلند]] توسط سر همفری گیلبرت <ref name="Sir Humphrey Gilbert">Gilbert (Saunders Family), Sir Humphrey" (history), ''Dictionary of Canadian Biography'' Online, [[University of Toronto]], May 2, 2005</ref> در سال ۱۵۸۳، و متعاقباً جزیره روانوک جنوبی (مدرن) [[کارولینای شمالی]] شرقی) توسط [[والتر رالی|سر والتر رالی]] در اواخر دهه ۱۵۸۰ بود.
 
بنیانگذار مستعمره جدید شرکت ویرجینیا بود، <ref name="proprietor">{{Cite web|title=Instructions for the Virginia Colony 1606|url=http://www.let.rug.nl/usa/documents/1600-1650/instructions-for-the-virginia-colony-1606.php|website=American history from revolution to reconstruction|accessdate=June 22, 2017}}</ref> با دو سکونتگاه اول در [[جیمزتاون (ویرجینیا)|جیمز تاون]] در ساحل شمالی [[رود جیمز|رودخانه جیمز]] و مستعمره پاپهام در رودخانه کنبک در [[مین (ایالت)|مین]] امروزی، هر دو در سال ۱۶۰۷. مستعمره پفام به سرعت به دلیل [[دوره گرسنگی|قحطی]]، بیماری و درگیری با قبایل محلی بومیان آمریکا در دو سال اول شکست خورد. جیمزتاون زمین های متعلق به کنفدراسیون پوهاتان را اشغال کرد و همچنین قبل از ورود گروه جدیدی از مهاجران و تدارکات با کشتی در سال ۱۶۱۰ در آستانه شکست قرار داشت. [[تنباکو]] به اولین صادرات سودآور ویرجینیا تبدیل شد که تولید آن تأثیر قابل توجهی بر جامعه و الگوهای سکونتگاهی داشت.