صلح آنتالکیداس: تفاوت میان نسخه‌ها

[[اردشیر دوم (هخامنشی)|اردشیر دوم هخامنشی شاه بزرگ پارسی]] که فرمانروای حقیقی جهان شناخته شده آن زمان به شمار می رفتمی‌رفت وظیفه میانجیگری میان طرفین تخاصم را با حفظ اقتدار ایران (پارس) بر عهده گرفت. ( این بحث وجود دارد که شاه هخامنشی با پرداخت پول گاهی به این طرف و گاهی به آن طرف باعث شروع جنگ شد که سراسر کذب است این مطالب توسط نویسندگان یونانی و سپس رومی نوشته شده تا سرپوشی باشد بر اختلاف واقعی میان آتن و اسپارتی که بر سر کسب قدرت نخست در یونان و سپس جهان با یکدیگر نزاع داشتند و سعی میکردند برای تفوق بر طرف دیگر از شاهنشاهی هخامنشی استفاده کنند پیشنهاد میشود خوانندگان برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه کتاب یونانیان و بربرها نوشته امیر مهدی بدیع جلد پنجم را مورد توجه قرار دهند) .

در سال ۳۸۷ پیش از میلاد، پس از آن که اسپارت و شهرهایدولت‌شهرهای یونانی متحد ایران راه غله آتن را با ۸۰ کشتی از طریق [[تنگه بسفر]] بستند، متخاصمان نمایندگان تام‌الاختیاری به [[سارد]] فرستادند تا شرایط شاه ایران را بشنوند. [[تیریباز]] (ساتراپ سارد) مهر سلطنتی شاه را نشان داد و آنگاه منشی او چنین خواند:

:اردشیر شاه سزاوار می‌داند که شهرهای آسیا، همچنین جزایر [[کلازومنای]] و [[قبرس]] متعلق به او باشد. دیگر شهرهای یونانی چه بزرگ و چه کوچک، مستقل می‌مانند مگر [[لمنوس]]، [[ایمبروس]] و [[اسکیروس]] که - همچون گذشته - به آتن تعلق خواهند داشت. هر یک از طرف‌های درگیر که این صلح را نپذیرد، من - اردشیر - در کنار کسانی که با من هم‌نظرند، با ایشان در دریا و خشکی، و با کشتی و با پول خواهم جنگید.<ref>[//en.wikisource.org/wiki/Hellenica_(Xenophon)/Book_5/Chapter_1 گزنفون، هلنیکا، کتاب پنجم، فصل نخست]</ref>( ذکر پول در اینجا همان تحریف تاریخ توسط یونانیان است که که در چند سطر قبل توضیح داده شد ) .