کنفرانس تهران: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
برچسب: خنثیسازی |
Mohammad ebz (بحث | مشارکتها) ویژگی پیوندهای پیشنهادی: ۲ پیوند افزوده شد. |
||
خط ۱۷:
'''کنفرانس تهران''' ([[اسم رمز]]: '''یوریکا''') با شرکت [[وینستون چرچیل]]، [[فرانکلین دلانو روزولت]] و [[ژوزف استالین]] از ۶ تا ۹ آذرماه [[۱۳۲۲ (خورشیدی)|۱۳۲۲]] ([[۲۸ نوامبر]] تا [[۱ دسامبر]] [[۱۹۴۳ (میلادی)|۱۹۴۳]]) به صورت سرّی و محرمانه{{مدرک}} در [[سفارت روسیه در تهران|سفارت شوروی]] در [[تهران]]، پایتخت [[ایران]] برگزار شد.
این کنفرانس در پی [[کنفرانس قاهره]] و پیش از کنفرانسهای [[کنفرانس پوتسدام|پوتسدام]] و [[کنفرانس یالتا|یالتا]] برگزار شد. هدف کلّی همهٔ این کنفرانسها توافق دربارهٔ چهرهٔ جهان پس از پایان [[جنگ جهانی دوم]] بود. استقلال و [[تمامیت ارضی]] ایران با صدور اعلامیهای در پایان کنفرانس تضمین گردید.
موضوعات اصلیای که به نتیجه رسید، عبارت بود از: تاریخ و ابعاد پیاده شدن نیروهای بریتانیایی و آمریکایی در فرانسه و حملهٔ تهاجمیِ نیروهای روسی در ارتباط با آن، منابع اختصاصیافته به جبهههای [[ایتالیا]]، [[بالکان]] و [[میانمار|برمه]] که چرچیل نمیخواست مورد غفلت واقع شوند.
مهمترین توافقی که در این کنفرانس بهدست آمد، دربارهٔ گشایش [[جبهه دوم|جبهه]] در [[غرب اروپا]] بود. در خلال این کنفرانس، در روز ۲۹ نوامبر، چرچیل به جهت شجاعت و دلاوری نیروهای ارتش شوروی در پاسداری از شهر استراتژیکِ [[استالینگراد]]، یک شمشیر را که به [[شمشیر استالینگراد]] شهرت یافت، به استالین اهدا کرد.
این کنفرانس از این جهت سرّی بود که آلمانها در صدد ترور رهبران سه کشورِ درگیر در جبههٔ مقابل [[نیروهای محور|متحدین]] بودند. [[آدولف هیتلر|هیتلر]] خود به یک افسر آلمانی به نام سرهنگ کنراد زینر مأموریت ترور را واگذار کرد. نام این عملیات را هم آلمانها «[[عملیات پرش بلند]]» نام نهادند (شرح این عملیات در کتابی با نام ''عملیات پرش بلند'' تدوین شدهاست).
این نشست تأثیر مهمی بر [[جنگ جهانی دوم]] داشت. آمریکا، با تجهیز [[ارتش سرخ|ارتش سرخ (شوروی)]]، به آن کمک کرد تا [[ارتش آلمان نازی]] را در دروازههای شهر [[استالینگراد]] نابود کند.{{مدرک}} به همین خاطر، ایران «پل پیروزی متفقین» لقب گرفت{{مدرک}}. برگزاری نشست رهبران متفقین در تهران در مشخص کردن سرنوشت جنگ هم نقش بسزایی داشت. [[نبرد نرماندی|عملیات دیدی و هجوم سربازان متفقین به سواحل نرماندی]] [[فرانسه]] در تهران کلید زده شد. استالین خواستار اجرای این عملیات بود تا از فشار ارتش آلمان در جبههٔ شرقی علیه شوروی کاسته شود. اما چرچیل مخالف بود و طرحهای دیگری داشت. حضور روزولت در تهران و پشتیبانی او از ایدهٔ استالین، چرچیل را وادار کرد تا این طرح را بپذیرد. متفقین همچنین در تهران متعهد شدند که پس از جنگ از ایران خارج شوند و استقلال این کشور را به رسمیت بشناسند. اما با پایان جنگ، شوروی از این کار اجتناب کرد و اقدام به حمایت و تأسیس دولتهای تجزیهطلب در آذربایجان و کردستان کرد که البته با زیرکی نخستوزیر [[احمد قوام]] و پشتیبانی آمریکا، مجبور به عقبنشینی و ترک ایران شد.<ref name="bbc.co.uk">[http://www.bbc.co.uk/persian/arts/2014/11/141129_l41_doc_ww2_iran «مهمانان ناخواندهی تهران» در بیبیسی فارسی] ''bbc.co.uk فارسی'' تاریخ بازدید: ۱۲ آذر ۱۳۹۳</ref>
|