سیامک گلشیری: تفاوت میان نسخه‌ها

سیامک گلشیری در یک خانوادهٔ فرهنگی در [[اصفهان]] متولد شد. دوران کودکی را در [[اصفهان]] سپری کرد و سپس در شش‌سالگی به همراه خانواده، به سبب تغییر شغل پدر، به [[تهران]] مهاجرت کرد. بعد از [[انقلاب ۱۳۵۷|انقلاب]]، در ۱۳۵۹، بار دیگر به [[اصفهان]] بازگشت. در اواخر دوران دبیرستان به فعالیت‌های نمایشی روی آورد و چندین نمایشنامه را روی صحنه برد. با پایان این دوران تحصیلی، این فعالیت‌ها هم قطع شد. پس از آن به [[سربازی|خدمت سربازی]] اعزام شد و از آنجا که تنها پسر خانواده بود، از رفتن به جبهه معاف شد. او در این دوران به فراگرفتن [[زبان آلمانی]] روی آورد. پس از پایان این دوران، در سال ۱۳۶۹، تحصیلات خود را در رشتهٔ زبان [[زبان آلمانی|آلمانی]] آغاز کرد. در این دوران به‌تدریج نه تنها به [[ادبیات آلمان]]، که به ادبیات تمامی جهان علاقه‌مند شد و در کنار خواندن آثار نویسندگان آلمانی، به مطالعهٔ آثار مشهور ادبیات جهان نیز پرداخت. در سال ۱۳۷۵، پس از نوشتن رساله‌ای با عنوان ''داستان کوتاه در آلمان،آلمان''، پس از [[جنگ جهانی دوم]]، موفق به گرفتن درجهٔ فوق لیسانس [[زبان و ادبیات آلمانی]] شد.{{سخ}}

گلشیری فعالیت ادبی‌اش را از سال ۱۳۷۰ آغاز کرد. اولین داستان کوتاه او به نام «یک شب، دیروقت» در ۱۳۷۳، در [[آدینه (نشریه)|مجلهٔ آدینه]] به چاپ رسید و پس از آن داستان‌های زیادی در مجلات مختلف ادبی، نظیر [[آدینه (نشریه)|آدینه]]، گردون، دوران، کارنامه، زنده رود، زنان، کلک و چندین و چند مقاله در روزنامه‌های مختلف به چاپ رساند و سرانجام در ۱۳۷۷ اولین مجموعه‌داستانش ،با عنوان ''از عشق و مرگ،مرگ''، منتشر شد.{{سخ}}