رنگ‌آمیزی هماتوکسیلین-ائوزین: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ربات: افزودن رده‌های همسنگ
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از برنامهٔ همراه ویرایش با برنامهٔ اندروید
خط ۱:
''''''[[File:Retina -- high mag.jpg|350px|thumb|نمایی از بافت‌های [[شبکیه]] چشم که با رنگ‌آمیزی هماتوکسیلین-ائوزین رنگ‌آمیزی شده‌اند. هسته‌های سلول با رنگ آبی و بنفش و بیرون سلول با رنگ صورتی رنگ‌آمیزی شده است.]]
'''رنگ‌آمیزی هماتوکسیلین-ائوزین''' ({{lang-en|H&E stain}}) یکی از اصلی‌ترین رنگ‌آمیزی بافتی است که در [[بافت‌شناسی]] به کار می‌رود. این رنگ‌آمیزی بیشترین کاربرد را در [[تشخیص پزشکی]] دارد و اغلب دارای [[استاندارد طلایی]] است. به عنوان مثال، هنگامی که یک [[آسیب‌شناسی|آسیب‌شناس]] نمونه برداری از یک بافت مشکوک به سرطان را بررسی می‌کند، از این رنگ‌آمیزی برای تحلیل جزئیات بافت استفاده می‌کند.
 
H&E ترکیبی از دو رنگ بافتی است: [[هماتوکسیلین]] و [[ائوزین]]. هماتوکسیلین [[هسته سلول|هسته سلول‌ها]] را به رنگ آبی مایل به ارغوانی رنگ‌آمیزی می کند و ائوزین [[ماتریکس برون‌یاخته‌ای]] و [[سیتوپلاسم]] را به رنگ صورتی در می‌آورد کند. ساختارهای دیگر در سلول سایه‌ها، رنگ‌ها و ترکیبات گوناگونی از این رنگ‌ها را به خود می‌گیرد. از این رو یک [[آسیب‌شناسی|آسیب‌شناس]] می‌تواند به‌راحتی میان هسته و سیتوپلاسمی سلول تفاوت بگذارد و افزون بر این، الگوهای کلی رنگ‌آمیزی از طرح و توزیع عمومی سلول‌ها را نشان می‌دهد و یک نمای کلی از ساختار نمونه بافت را ارائه می‌دهد. بنابراین تشخیص الگو هم توسط خود افراد متخصص و هم توسط نرم‌افزاری که به آن متخصصان کمک می‌کند (در [[آسیب‌شناسی دیجیتالی]])، اطلاعات بافت‌شناسی را فراهم می‌کند.
 
این ترکیب رنگ‌آمیزی برای نخستین بار در سال ۱۸۷۶ میلادی توسط ''A. Wissowzky'' معرفی شد.