روانسر: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: برگردانده‌شده افزودن نویسهٔ تکراری متن دارای ویکی‌متن نامتناظر ویرایشگر دیداری |
برچسب: خنثی‌سازی |
||
خط ۱:
{{جعبه شهر ایران
|نام‌رسمی=روانسر
|تصویر=Ravansar Lake 2020.jpg
سطر ۳۵ ⟵ ۳۰:
|وبگاه=
}}
'''رَوانسَر''' یکی از شهرهای [[استان کرمانشاه]] در غرب ایران است. این شهر نزدیک ترین شهرستان به مرکز استان یعنی کرمانشاه می باشد .
|کتاب=اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران
|نویسنده = بختیاری، سعید
سطر ۴۳ ⟵ ۳۸:
|سال=۱۳۸۳ خورشیدی
|شابک=شابک: {{چر}}۹۶۴-۳۴۲-۱۶۵-۱{{رچ}}
}}</ref><ref>{{یادکرد وب |url=https://www.amar.org.ir/ |title=نسخه آرشیو شده |accessdate=۱۲ آوریل ۲۰۱۸ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20190906071718/https://www.amar.org.ir/ |archivedate=۶ سپتامبر ۲۰۱۹ |dead-url=yes}}</ref> و به علت مناظر ، آب و اماکن تفریحی دیدنی که دارد سالیانه توریست های زیادی را جذب می کند.
== وجه تسمیه ==
سطر ۶۳ ⟵ ۵۸:
روانسر دارای آثار پیش از حد تاریخی مهمی است و از این لحاظ در [[باستان‌شناسی]] غرب کشور جایگاه ویژه‌ای دارد. قدیمی‌ترین آثار سکونت انسان در اطراف روانسر به دوره [[پارینه سنگی]] میانی تا [[فرا پارینه سنگی]] بازمی‌گردد که حداقل از حدود ۵۰ هزار سال تا ۱۲ هزار سال پیش را شامل می‌شود که بقایای آن‌ها در غارهای کولیان و جاوری و همچنین رودخانه گراب (آوی خر) یافت شده‌است.<ref>بیگلری، فریدون و کمال طاهری ۱۳۸۰، کشف آثار پارینه سنگی جدید در غارهای مر کولیان و مردالان روانسر، روانسر: باستان‌شناسی، زمین‌شناسی، جغرافیا و فرهنگ، به کوشش کمال طاهری، صص27-7، مجموعه روانسر پژوهی 1، شورای اسلامی شهر روانسر.</ref> از دیگر کشفیات قدیمی روانسر یک دندان آسیاب فیل است که مربوط به دوره [[پلیستوسن]] است و در نزدیکی شهرک روانسر کشف شده‌است. از آثار دیگر روانسر تپه موسایی و دو تپه مجاور آن است که از اوایل دوره مس و سنگ (حدود ۷ هزار سال پیش) تا زمان‌های اخیر مورد سکونت انسان بوده‌است.
در دوره [[آشور]] نیز روانسر یکی از پایگاه‌های این دولت بین‌النهرینی بوده که نیکور خوانده می‌شد و سربازان آشوری مستقر در آن خراج جمع‌آوری شده از منطقه را به آشور می‌فرستادند. [[دخمه روانسر]] که مردم روانسر به آن «کۆ شک» می‌گویند در دیواره کوه قله در شمال شرقی روانسر واقع است که به دوره [[هخامنشی]] بازمی‌گردد. این دخمه شامل یک اتاقک کوچک است که ورودی آن به سمت شرق و مشرف به رودخانه وشکه رو است. نقش [[اهورامزدا]]، یک شخص روحانی و توده‌ای هیزم در سمت راست ورودی این دخمه دیده می‌شود.<ref>Calmeyer, Peter 1978, “Das Grabrelief von Ravansar,” AMI N.S. 11, pp. 73–85.</ref> یک پایه ستون نیز در کنار سراب گنه خانی وجود داردبه اسم «تختی زنگی» که احتمالاً هم‌زمان با دخمه ساخته شده‌است و نشان دهنده وجود یک کاخ یا سازه‌ای کوچکتر در نزدیکی چشمه در دوران هخامنشی است؛ بنابراین روانسر در دوره هخامنشی نیز احتمالاً یکی از مراکز مهم این حکومت در غرب کشور بوده‌است. در دورهٔ اشکانی روانسر شهر کوچکی در غرب روانسر کنونی بوده که امروزه بقایای آن نزدیک چشمه کانی و این (نزدیک پلیس راه) قرار دارد. از دورهٔ ساسانی نیز مجموعه‌ای از ظروف نقره در
نام روانسر نخستین بار در حدود چهارصد سال پیش در منابع مکتوب ذکر شده است. این منبع کتاب شرفنامه بدلیسی است که در آن از روانسر بعنوان متصرفات امرای درتنگ نام برده شده است.
| |||